Veel stress in m’n hoofd of ik niets ben vergeten, en een zeurende moeder die 100 dingen opnoemt om te checken of ik alles bij me heb. Ik ga op vakantie naar Spanje. 10 dagen, met 7 vriendinnen. Het is erg lastig om op vakantie te gaan. Sinds dat pap is overleden heb ik een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel en dat kan er voor zorgen dat ík alles moet regelen op de vakantie zelf. Maarja, daar heb ik nu dit jaar dus even echt geen zin in. Ik hoop heerlijk te kunnen zonnen aan het strand en zwembad en ’s avonds op stap te gaan of gezellig een drankje te doen. Natuurlijk hoop ik ook veel nieuwe leuke mensen te ontmoeten niet te vergeten! Zal ik dan nu eindelijk kunnen gaan genieten? Met een fotolijstje met een foto van papa in mijn koffer is papa een beetje bij me. Hij wilde zo graag dat ik mee zou gaan met vriendinnen. Dus eigenlijk doe ik het ook zeker voor pap dat ik zo meteen met de bus naar Spanje vertrek.. Hij gunde het zo dat ik plezier kon maken in de zomer.. Dus pap, hopelijk kan ik het plezier gaan maken wat je me zo ontzettend gunde toen je er nog was. Ik zal proberen te genieten pap al zal het heel erg moeilijk zijn.
Tot over 10 dagen!
Liefs,
Sophie