Ik neem jullie weer eens mee met mijn week. Deze keer een week vol hoogte punten, diepte punten en liefde. Oh én had ik al gezegd, veeeeeeel water? Bij deze! 

Deze week stond in het teken van ‘redden wat er te redden valt’, als we praten over het project op school. Zo heb ik heel wat uren gespendeerd aan het uithangen van de juffrouw door stukken te controleren en alle spellingsfouten er uit te halen. Bah, bah, mag mijn naam onder aan de streep als eigenaar van dit project?

Woensdag vond de afscheidsdienst van de vader van een teamgenootje plaats. Met een groot deel van het hockeyteam hebben we eerst geluncht bij iemand thuis en zijn we daarna naar de afscheidsdienst gegaan. Helaas fietsten we echt midden door een stortbui voordat we bij de kerk waren, maar ondanks dat was het een hele mooi afscheidsdienst en een hele fijne middag. Wat een geweldig lief en sociaal hockeyteam is dit toch!

’s Avonds maakte ik een pasta pesto en aten we heerlijk buiten. Ik vind het stiekem wel onwijs moeilijk om meteen weer door te gaan met mijn normale leven na zoiets. Toch kon ik genieten van deze pasta én het zonnetje.

Kort daarna barstte de hemel los en toen stond ineens onze straat blank. Dat is echt nog nooit gebeurd in alle jaren dat we hier wonen! Dat moet natuurlijk worden vastgelegd!

De dag erna stonden nog enkele straten blank en waren vele grasvelden veranderd in plaatselijke vijvers. Toch trok ik voor de zekerheid maar een windjack aan zodat ik mogelijke buien zou kunnen trotseren. Op de terugweg van school haalde ik mijn nieuwe hardloopschoenen op. Yay! Tijd om weer hard te gaan lopen.

Colleges op vrijdag. We zouden met twee klassen les hebben en er waren welgeteld zes personen. Ik vind dat stiekem altijd een beetje zielig voor de docent die een hele les heeft voorbereid. Gelukkig zijn de colleges van dit blok best interessant dus was dit blokuur helemaal niet erg. We waren zelfs een half uur eerder klaar.

Hoewel ik donderdagavond nog in paniek was dat ik niets had voor mama en voor mijn jarige peetoom, wist ik op vrijdag ineens wat ik ging halen. Na school ging ik dan ook meteen naar het dorp om van alles te halen. Daarna ging ik terug naar huis en fietste ik met mam nog eens naar het dorp. We haalden een mooie bos bloemen voor iemand die ons na twee jaar nog steeds zo vaak komt opzoeken en we gingen kijken voor een bril voor mij. Jup, de zoektocht is nog steeds bezig.

Toen we thuis kwamen ging ik gelijk aan de slag. Ik was helemaal gelukkig aangezien ik het idee had dat mijn cadeautje voor mijn peetoom, papa’s tweelingbroer, iets is wat papa heel leuk had gevonden! Ik had nog een potje nodig voor mijn idee en aangezien het appelmoespotje aan de eisen voldeed spoot ik de deksel nog even in een mooi blauw kleurtje. Niks meer van te zien dat er appelmoes in had gezeten ;-)

’s Avonds maakte mam en ik nog een lange wandeling langs een nieuwe woonwijk in de buurt. Lekker gapen naar alle nieuwe huizen en tuinen. (Het gras stond op vrijdagavond nog steeds blank!)

Zaterdag, 4 juni, papa’s verjaardag. Zijn 50e, als hij er nog zou zijn. Tegen al onze verwachtingen in was het zo’n ontzettend fijne dag. ’s Ochtends was er veel bezoek en ’s middags hebben we met de broer en zus van papa en wat familie heerlijk buiten gezeten. Mijn favoriete spijkerrokje kon weer uit de kast! Wat vinden jullie trouwens van mijn net panty ;-) haha! Grapje natuurlijk! ;-)

De knuffels, de tranen, de gesprekken, de liefde en het gevoel dat je echt gemist wordt papa. De middag kon niet beter. Ik besefte me ineens wat voor lief broertje en zusje pap eigenlijk heeft (of had?). Het was in ieder geval echt fijn.

Zondag was het weer tijd voor een hockeywedstrijd. We wonnen met maar liefst 7-1! En ik heb gescoord, voor papa natuurlijk! Het was trouwens echt enorm warm, heerlijk! Volgende week de laatste wedstrijd alweer!

’s Middags een spannend moment. Ik had als verassing voor mama, de hele buurt uitgenodigd voor papa’s verjaardag. Het koste wat zenuwslopende momenten (lees: inbreken in je eigen huis), maar dat was het allemaal meer dan waard! Het was een hele fijne middag en het was dubbel zo fijn dat mama wel tien keer zei hoe fijn ze het vond. Ik kan er nog steeds gelukkig van worden. Ook superveel lieve woorden mogen ontvangen van de buurt. Wat een fijne buurt hebben wij toch! Dankbaar!

’s Avonds wilde ik nog wat aan school doen maar ik was helemaal op. Het was een heel zwaar weekend. Met name het feest van mijn oom op de zaterdagavond. Gelukkig bestond het overgrote deel van het weekend onverwachts uit veel liefde. Ik dronk dan ook samen met mama nog een kopje thee buiten. Fijne momenten!

En dan iets waar ik ook druk mee bezig ben geweest, een Erasmus beurs aanvragen! Ik vertel jullie er gauw meer over :D :D (Ik ben stiekem al enorm enthousiast).

Liefs, Sophie
Hoe was jouw week?