Yes, het wonder van het noorderlicht is nu iets wat ik wekelijks, bijna dagelijks mag bewonderen hier in IJsland! Het is heel gek dat zoiets misschien wel langzaamaan normaal gaat worden! We zijn nu al twee dagen op rij verwend met dit wonder.

En als het dan zover is dan komt er vaak een berichtje binnen van iemand waar ik veel mee om ga hier, of het wordt gepost op de Facebook van de ‘exchange’ students. Ik kijk dan vaak even eerst door mijn slaapkamerraam om te checken of het wel een mooi licht is. (jup, je gaat voorkeuren krijgen). Soms is het zelfs zo dat je besluit binnen te blijven want het noorderlicht zien staat gelijk aan ‘het koud hebben’. Het noorderlicht is er namelijk alleen maar als het goed koud is in de nacht en de dag helder is geweest. We hebben dus niet elke dag dit geluk.

Afgelopen dinsdag was ik aan het leren voor mijn tentamen toen ik weer een berichtje kreeg dat er noorderlicht was. Ik keek door mijn raam en het was goed te zien, tof! Uiteindelijk besloot ik toch even een break te nemen van het leren en naar buiten te gaan in mijn vest. Daar zag ik al hoe fantastisch mooi het was. Toen ook andere huisgenoten aankwamen (die bij de pubquiz waren, én geen tentamen hadden de volgende dag) besloot ik me toch snel warm aan te kleden en mee naar donkere plekken te gaan. Donkere plekken zijn namelijk de beste om noorderlicht te bekijken. Gelukkig is dat niet zo moeilijk als je op zo’n locatie woont. Binnen een paar stappen sta je namelijk bijna in het pikkedonker.

Toen we een paar honderd meter van alle lichten waren zagen we pas hoe prachtig de sterrenhemel hier kan zijn. Overal waar je kijkt staan sterren te stralen aan de hemel. Het kan haast niet mooier. Je ziet zoveel sterren dat ik me spontaan wil verdiepen in het heelal en universum, jup serieus. Je kan er uren naar blijven kijken! Het noorderlicht was op dinsdag trouwens echt GEWELDIG. De lucht was zo helder, de sterren straalden en de lucht kleurde groen en paars. Het was de eerste keer dat ik de paarse kleur zag en ik zag vallende sterren. Ik was zo blij dat ik had besloten om te blijven kijken. Het noorderlicht is er namelijk spontaan, soms heel sterk, soms heel zwak en het heeft eigenlijk zijn eigen wil. Je moet dus echt enorm geluk hebben.

In Nederland kijk ik ook vaak naar de sterrenhemel. Daar kan ik al intens van genieten en ik ben natuurlijk altijd op zoek naar papa. De mooiste ster aan de hemel. Hier is het echter bijna niet te doen om de mooiste te zoeken. Ze zijn allemaal zo onwijs fel en mooi! Ik heb zelfs in deze twee avonden al drie vallende sterren gezien. ONWIJS GAAF zoals je kan begrijpen.

Gisteren was er opnieuw noorderlicht voorspeld en dus besloten we met een hele groep naar het meer te gaan. Dat is zo’n paar kilometer van ons gehucht af. Met een hemd, trui met lange mouwen, hoodie en ski-jas aan, was ik er klaar voor. Marion en ik hebben het eerste halfuur in het natte gras gelegen om de sterrenhemel te bewonderen met zacht noorderlicht. We praten en praten en genoten beide zo van dit moois. Ik denk dat ik nog nooit en mooiere sterrenhemel heb gezien. Het noorderlicht was minder sterk maar desalniettemin heb ik genoten.

En elke keer verbaas ik me weer hoe IJsland mij verrast. Tot nu toe is het de beste beslissing van mijn leven!

Liefs, Sophie

P.s. deze geweldige foto’s zijn van Leonie, een van de exchange studenten. Ik ben enorm blij dat ik ze mocht gebruiken om jullie een indruk te geven van al het moois. Ik probeer ook steeds foto’s te maken met mijn camera maar omdat ik geen statief heb is dat nog knaplastig. Je hebt namelijk een sluitertijd nodig van ongeveer 25 seconden! (als je hier een beetje bekend mee bent weet je dat dit veel te lang is om stil te houden met je handen.)