Lieve ik

Een meisje tussen madeliefjes- Greetz
Het einde van een druk jaar is dichtbij. Vanavond knalt iedereen het nieuwe jaar in. Om terug te blikken op dit zwarte jaar schreef ik een brief naar mezelf.

Lieve ik,

Ik, als 18 jarige, een zus, vriendin(?), dochter, nicht, en nog zoveel meer. Het was me het jaartje wel.

Lieve ik, wat heb je gehoopt. Gehoopt op een wonder, op een zo min mogelijke lijdensweg voor pap. Wat heb je gehoopt dat pap nog langer bij je zou blijven, dat pap nog een briefje voor je zou achterlaten. Je haalde hoop uit alles, alle sprankeltjes van de dag zette je om in hoop. Hoop, het enige wat jou nog op de been hield. Helaas mocht het niet baten.

Lieve ik, wat heb je gehuild, Gehuild van angst, gehuild van verdriet, en gehuild van onmacht en oneerlijkheid. Gehuild omdat het nu dan echt voorbij was, omdat je je alleen voelde en omdat niemand je begreep. Gehuild omdat mam en je zusje samen op vakantie gingen zonder jou en je je helemaal alleen voelde. Nog meer gehuild omdat het gemis nooit weg zal gaan.

Lieve ik, wat heb je bewonderd, hoe je het allemaal hebt volgehouden. Dag in dag uit langs pap te zitten, je 100% in te zetten voor school, je staande gehouden. Je hebt het toch maar allemaal gedaan. Wat heb je bewonderd wat een ontzettend sterke mama je hebt. Jou mama die 3 maanden lang 24/7 voor pap heeft klaargestaan. En dat alles bewonder je nu nog meer.

Lieve ik, wat heb je je gelukkig gevoelt, de gesprekken met pap voor zover het ging, je klas waar je je zo thuis voelde en niet te vergeten je beste klasgenootjes die jou door het eerste lastige halfjaar hebben weten te slepen. Wat heb je genoten van het voetbal van Nederland, van de vakantie met Martijn en van het zonnetje dat scheen door het hele jaar. Wat heb je je gelukkig gevoelt toen je bij mam in de armen kon springen omdat je je rijbewijs hebt gehaald. Maar het allermeeste geluk kwam bij het halen van je propedeuse. Het mooiste wat je ooit nog zou kunnen krijgen, kreeg je toen. Mam gaf je een handgeschreven briefje met daarop een antwoord op je brief naar papa. Meer dan dat kon je niet wensen. Wat was de brief prachtig. Dat waren nog eens tranen van geluk.

Lieve ik, wat ben je boos geweest, op alles en op iedereen. Wat heb je geschreeuwd om al je opgekropte verdriet eruit te halen. Wat ben je boos geweest op alle mensen die je niet begrepen, en veel meer van je verwachtte dan dat je leveren kon. Wat ben je boos geweest als je je uitgeput en ziek voelde na een schoolperiode. Dat je mensen om je heen hebt die nog steeds bij je willen blijven is ontzettend fijn.

Lieve ik, wat heb je gelachen, gelachen met pap mam en je zusje om zijn laatste grapjes, typische situaties en nog veel meer. Wat heb je gelachen als je samen met twee meiden even weg was van al het verdriet. Wat heb je gelachen op de klassenbbq, de bierfesten en thuis aan tafel. En bovenal geglunderd als er iemand een kijkje nam op je blog, iemand een reactie achterliet en als zelfs iemand je wilde volgen.

Lieve ik, dat was 2014 alweer bijna. Je hebt het overleefd, je hebt ontzettend veel geleerd en je bent er sterker uitgekomen. Het was een zwaar jaar vol verdriet met wat kleine lichtjes. Maar bovenal een jaar waar je er hebt leren zijn voor elkaar. Ik veel ouder ben geworden dan ik hoor te zijn en ik liefde en aandacht nog meer waardeer.

Vanavond op naar het nieuwe jaar, waar we er hopelijk een jaar van kunnen maken met meer lichtpuntjes meer liefde en meer aandacht voor elkaar.

Veel liefs,

11 comments

  1. Wat ontzettend mooi geschreven! Ik zat hier eerlijk met de traantjes in de ogen, zo ontzettend fijn om te lezen dat je toch ook nog wat lichtpuntjes hebt gehad dit jaar en hoe je alles hebt beleefd en overleefd. Wauw, het enige wat ik kan zeggen is dat ik ontzettend veel respect heb voor de manier waarop je met alles om bent gegaan! Heel veel geluk gewenst voor 2015!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge