Inmiddels schrijf ik traditiegetrouw aan het einde van het jaar een brief aan mezelf. Ik deed het al eerder in 2014 en 2015 en stiekem vind ik het heel bijzonder om terug te lezen. Het is een soort van terugblik op het jaar in emoties en ik neem jullie daar (zoals altijd) graag in mee. Lees je ook deze keer weer mee met de brief aan mezelf over 2016?
Lieve ik,
Wat heb je gehoopt, gehoopt op een minor in het buitenland, een droom die je zo graag waar wilde maken. Gehoopt op het feit dat je al je tentamens in één keer zou halen voor de zomer zodat je geen herkansingen open zou hebben staan en gehoopt, gehoopt dat je weer een fijne afstudeerstage zou kunnen regelen zoals de fantastische stage bij HEMA. Maar eigenlijk heb je weinig gehoopt, veel gedroomd en vooral veel dromen waargemaakt. Iets wat natuurlijk veel beter is dan hopen.
Wat heb je gehuild, gehuild van geluk maar ook zeker van verdriet. Van hopeloosheid omdat je niet weet hoe je verder moet, of van puur verdriet omdat het leven voor altijd anders is zonder papa en dat nooit zal veranderen. Wat heb je gehuild, toen alles op zijn plek viel, het leven niet beter kon en dat papa daar niet bij is geweest. Wat heb je gehuild toen het avontuur in IJsland tot een eind kwam. Toen je afscheid moest nemen van je vrienden over de hele wereld waar je de tijd van je leven mee gehad hebt.
Wat heb je bewonderd, bewonderd hoe behulpzaam mensen zijn in IJsland, hoe mensen van een paar ingrediënten iets fantastisch weten te maken, hoe mensen alles kunnen delen wat ze hebben en hoe andere culturen leven. Wat heb je je zusje bewonderd die zo is gegroeid en zich ineens zonder jou hulp ontzettend leuk kan kleden. Wat heb je je vriendin bewonderd die net als jij het avontuur aanging in het buitenland. Wat heb je veel mogen bewonderen in het buitenland, de handige fietspaden in Valencia, de prachtige architectuur in Sevilla, de knalblauwe zee op Formentera, de boten in de haven van Ibiza, de wegen in Tenerife, de overweldigende natuur in IJsland en natuurlijk het noorderlicht. Wat heb je vrienden van amstel live bewonderd in het begin van het jaar omdat dit alles boven je verwachtingen uitsteeg.
Wat heb je je gelukkig gevoelt, puur geluk. Je bent denk ik nog nooit zo bewust gelukkig geweest als toen je in IJsland was. Wat heb je vaak gehuild van geluk, geleefd van hoogtepunt naar hoogtepunt, alsof het leven niet beter kon worden dan dat. Wat heb je je gelukkig gevoelt toen je te horen kreeg dat je je afstudeerstage mag gaan doen bij een heel tof bedrijf, dat je je Engels toets hebt gehaald waarvan niemand dacht dat je het zou halen en toen voor het eerst in je hele leven je haar eens echt leuk was geknipt door de kapper. Wat heb je je gelukkig gevoelt toen er een vriendinnenweekend op de planning van 2017 kwam en wat heb je je gelukkig gevoelt toen je besefte wat voor geweldige mensen je thuis hebt zitten. Mama die je altijd heeft gesteund, geholpen en jou je dromen na heeft laten jagen. Je vriendinnen die je niet zijn vergeten en de prachtige sterrenhemel in IJsland. Wat heb je je gelukkig gevoelt toen het pakketje van mama een paar uur voor vertrek nog aankwam in IJsland, wat heb je je gelukkig gevoelt om al die fantastische reizen te hebben mogen maken in 2016.
Wat ben je boos geweest, boos op je zusje die zich soms als een puber moest gedragen en het daardoor mama niet altijd makkelijker maakt. Boos op het lot, waarom net papa degene moest zijn die zoveel heeft moeten lijden. Boos op mensen die je niet begrijpen, boos op mensen die soms papa vergeten lijken te zijn.
Wat heb je gelachen, jeetje. Wat heb jij gelachen! Die lach was in IJsland totaal niet van je gezicht af te denken en iedereen herinnert je als degene met de brede lach op het gezicht. Altijd. En wat heb je veel gelachen met Marion, Boris en Stefan aan tafel. Zoveel, dat je eindelijk weer eens de slappe lach had na lange tijd.
En eigenlijk heb ik dus echt een geweldig jaar gehad waarin ik maar liefst VIJF keer in het vliegtuig mocht stappen (ik kan het nog steeds niet geloven) om de mooiste dingen te bewonderen en wat heb jij je gelukkig gevoelt. Je hebt je droom waar gemaakt (voor langere tijd in het buitenland zijn) en het was nog fantastischer dan je je had kunnen voorstellen. En nu ga je door naar 2017, het jaar wat nog een groot vraagteken voor je is maar waar je je vast en zeker ook doorheen gaat slaan. 2016 stond in het teken van genieten en stiekem hoop ik dat je dat nog steeds kan blijven doen in het nieuwe jaar.
Veel liefs,
ik
Ik heb net je blog ontdekt en wat schrijf je fijn en ben je een mooi persoon! Ook wat herkenning, omdat ik zelf ook mijn vader moet missen. Ik ga je zeker volgen en gelukkig nieuwjaar!
Ah wat lief Mirthe! Ik wens jou ook de beste wensen voor het nieuwe jaar!