Zondagavond, Boer zoekt vrouw is net afgelopen en ik duik nog even achter de computer. Tijd om een blogje te schrijven! Wat was het vandaag lekker weer zeg, het voelde bijna als hoog zomer in IJsland. Het is dus al een hele tijd geleden dat ik van zo’n zonnetje kon genieten. Vanmorgen ging de wekker al vroeg om te gaan sporten en eigenlijk is deze dag nog best productief geweest! Schijnbaar kan ik het dus toch nog.

Lief dagboek,

Het is de laatste tijd nog wel eens een ‘issue’ geweest. Ik had er niet zoveel zin meer in om tijd te steken in mijn blog en ik was vaak moe als ik thuis kwam van stage. Om dan nog eens de computer aan te zetten was echt een stap te ver voor mij en daarom zijn er eigenlijk zo weinig artikelen online gekomen in de maand Maart. Aangezien de bezoekersaantallen ook daalden was ik al na aan het denken over stoppen met bloggen. Ik had mijn tijd wel beter te besteden en stiekem heb ik ook ruimte voor ontspanning nodig in mijn leven. Toch kwam ik er afgelopen tijd achter dat het bloggen niet uit het niets gestart is. Die liefde voor schrijven en fotograferen is er van te voren altijd al geweest. Toch had ik na zes maart ineens het gevoel dat bloggen niet meer nodig was om mijn verdriet te verwerken. In ieder geval, niet meer zo frequent als eerst.

Toch begon het weer te kriebelen, het mooie weer trok me naar buiten. Van het een kwam het ander en inmiddels is mijn liefde voor fotografie weer volop aanwezig. Er is natuurlijk geen betere plek om foto’s te delen dan op mijn blog. Daarbij probeer ik ook mijn instagram wat op te fleuren, het is toch wel interessant hoe deze wereld werkt.

Dat ik content, social media, schrijven en fotograferen zo leuk vind viel allemaal samen in de afgelopen week. Schijnbaar viel het mensen op dat ik met een brede lach op mijn gezicht vertel over mijn blog en alles wat daar bij komt kijken. Sinds een tijdje kan er eigenlijk ook aardig trots over praten moet ik toegeven. Het is niet niks om een eigen blog bij te houden, maar dat kunnen alle mede-bloggers vast wel beamen. Dat besef heeft er voor gezorgd dat ik nu met trots mijn blog laat zien aan anderen. Ook had ik nog even een fijn gesprek met Amy en dat gaf me weer nieuwe energie. Tijd om weer aandacht te besteden aan mijn blog én frequent te blijven bloggen.

Ik heb afgelopen week dan ook echt mijn best gedaan om op maandag, woensdag, vrijdag en zondag te posten. Dat zijn mijn ‘vaste’ dagen en ik hoop echt dat ik dit door kan zetten. Er is namelijk genoeg om over te schrijven én met dit lekkere weer krijg ik ook ineens meer energie. Laat dat zonnetje maar even schijnen!

Met frisse moed ga ik er dus weer tegenaan, tijd om te schrijven over alles wat ik leuk vind, wat mij bezig houdt en wat mij gelukkig maakt. Dat deed ik al, maar ik moet zeggen dat, door de reden waarom ik begon met bloggen, ik probeerde mijn blog zoveel mogelijk af te kaderen. Het paste voor mijn gevoel niet zo bij mijn blog om over zoveel verschillende onderwerpen te schrijven. Nu ik mijn blog vanuit een ander standpunt ben gaan bekijken besef ik ineens dat dit mijn plek is om alles te koesteren wat mij bezig houdt, wat dat dan ook mag zijn. Dus eigenlijk moet ik dat gewoon doen! Schrijven over alles wat ík leuk vind.

Kortom: ik heb er weer zin in. Nu nog volhouden *klopt af op het bureau*. Er komen in ieder geval hele toffe samenwerkingen aan waar ik heel gelukkig van wordt en hopelijk jullie ook!

Liefs, Sophie

Heb jij wel eens een blogdip gehad en hoe ging jij hier mee om?