Lief dagboek #4

1-20150726_172451

Lief dagboek, inmiddels zou je eigenlijk alweer een aantal dagen online moeten staan. Aangezien ik op vakantie even echt wilde genieten van de tijd samen en het land kwam er op zondag een hotspot online in plaats van deze rubriek. Maar ondanks dat er woensdag even niets online is gekomen nu toch de rubriek. Vandaag vertel ik je hoe het is gegaan op vakantie nadat ik dit artikel over mijn angst deelde met jullie. Nieuwsgierig? Lees dan gauw verder?

De angst om op vakantie te gaan werd me te veel. Vooral een week voor de vakantie kwam ineens het besef dat we ditmaal maar met drie personen gingen in plaats van met vier. Hoe enthousiast ik een half jaar lang ben geweest, er was niets meer van over. Ik ging nog liever niet dan wel. De extreme dip duurde drie dagen daarna herpakte ik langzaamaan mezelf weer. Ik ga dit doen, papa had dit ook graag gewild.

Op vakantie nam ik mijn minifotoboekje mee. Ik ben ontzettend blij dat ik die volgend jaar heb gemaakt. In het boekje staan foto’s met name foto’s met papa maar ook met mijn zusje en mam. Bij elke foto in het boekje staat een quote die bij de foto past. Ik heb er in de vakantie met een glimlach naar kunnen kijken en het heeft me zeker weer de kracht gegeven om door te gaan want hé, life goes on.

Gelukkig begon de vakantie al anders dan anders, we zaten namelijk alle drie verspreid in het vliegtuig! Mam zat een rij voor me een paar stoelen verderop en mijn zusje ergens in de rij achter mij. Zodra we aankwamen op ons verblijf werden onze ogen zo groot als schoteltjes. Het was er werkelijk waar zó mooi!

De planning van de vakantie was al snel gemaakt. De tweede dag besloten we vooral eerst te relaxen aan het zwembad. Daarna kwamen er drie drukke en vermoeiende dagen waarin we heel veel van het eiland hebben kunnen zien. De laatste 2,5e dag hebben we weer lekker ontspannen aan het zwembad gelegen.

Inmiddels ben ik alweer thuis van onze vakantie naar Mallorca. De allereerste keer op vakantie zonder papa. Er waren moeilijke momenten bij maar ook momenten waaraan we alle drie met een brede glimlach aan terug kunnen denken. Van de slappe lach op het balkon tot de mooiste plekjes die we hebben mogen zien van het eiland. De vakantie hadden we niet anders gedaan als papa er gewoon bij was geweest. Misschien is dit dan wel de fijnste manier van vakantie vieren omdat we papa er op elk moment bij kunnen denken! Papa sjokte stiekem gewoon achter ons aan door de stadjes. Hij liep samen met mij voorop bij de sportieve dingen, telde de trappen die we beklommen en riep net als altijd elke avond ‘Wie smeert mijn rug in?’. De plek die papa vervulde was leeg deze vakantie. Samen hebben we ieder onze eigen papa ingevuld op de momenten waarop wij dat nodig hadden. Verder zal Papa net als ons ook trots zijn geweest op mama dat ze met ons op vakantie is gegaan en dat ze heeft gereden in het buitenland. Ja, mijn mama is een absolute topper!

Ik moest wel een paar keer echt even slikken in het zwembad. Als je dan ineens zo overal vaders ziet in het zwembad die hun kinderen door de lucht zwieren of mee overgooien dan is het wel echt even moeilijk. Vooral als je dan ook nog om je heen ‘Papa!/Daddy!’ o.i.d. hoort is het behoorlijk slikken. Stilletjes met mijn eigen verdriet zwom ik wat op en neer om vervolgens weer op mijn bedje te gaan liggen.

In het vliegtuig zo hoog boven de wolken moest ik mijn tranen even laten gaan. De crematieliedjes van papa in mijn oren, de ondergaande zon, de wolkenkussens. Zouden we nu dicht bij papa zijn? Ik miste papa enorm op dat moment, hij hoorde gewoon bij het plaatje(!?). Het plaatje in mijn hoofd welke al lang niet meer klopt. We reden ’s nachts naar huis met de radio aan, ik wenste stiekem dat er nog een crematieliedje van papa zou komen. Gewoon omdat het bij alles zou horen van de vakantie.

Toen we bijna thuis waren begonnen de eerste tonen. Je kust me, je sust me.  Omhelst me, gerust me….
Mijn wens was daar dan ineens. Het moest zo zijn.

Liefs, Sophie

11 comments

  1. Hey Sophie, ik leek je blog even uit het oog verloren te zijn… Maar wat heb je dit weer prachtig geschreven. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk geweest moet zijn om weer voor het eerst iets zonder je papa te doen… Maar ik denk dat hij het inderdaad fijn zou vinden dat jullie er met z’n drietjes van genieten en dat hij er in jullie gedachten bij is :-)

  2. Kippenvel all over the place zeg en een grote brok in mijn keel… Wat heb jij die laatste alinea’s prachtige geschreven: zo intens en zo eerlijk. Dit kan jij echt als geen anderen. Ben dan ook zo dankbaar om jou blog te mogen kennen en het prachtige persoon erachter <3

  3. Wat heb je dit mooi geschreven. Heel mooi dat het mini fotoboekje je steun heeft kunnen bieden en dat je er met plezier inkijkt! Ik zit hier nu met een brok in mijn keel en waterige oogjes, heel mooi geschreven Sophie!

  4. Jeetje, wat lijkt me dat zwaar. Ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik ben blij dat je toch een beetje hebt kunnen genieten van de vakantie.

    X

  5. Wat een prachtig stuk heb je geschreven zeg… Wauw.
    Het is ontzettend herkenbaar wat je allemaal schrijft.
    Mijn eerste vakantie zonder pappa vond ik alle kindjes om me heen die ‘pappa’ of ‘daddy’ riepen ook erg moeilijk. Nog steeds wel, het is niet weggegaan, maar de eerste paar keer deed het bij mij echt het meeste pijn. En daar voelde ik me dan af en toe zelfs nog een beetje schuldig om want “ik moet toch niet boos zijn omdat zij wel een pappa hebben”? Maar dat ben ik ook niet. Soms vind ik het gewoon even allemaal heel oneerlijk, en dat mag. Dat mag jij ook.

    Ik vind het mooi dat je je afvroeg of je dichterbij je vader was toen je hoog in de lucht in het vliegtuig zat.

    Liefs

  6. Woorden schieten te kort! Erg mooi geschreven zeg! Een paar keer moest ik even flink slikken! Wat een toppers zijn jullie. Ik hoop dat je ondanks alles toch hebt kunnen genieten van jullie vakantie op het mooie eiland Mallorca.
    Desiree schreef onlangs …Outfit – Blue stripes

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge