MIJN ALLERLAATSTE WEEKOVERZICHT VAN IJSLAND ALWEER! Wauw, dat moest even in hoofdletters. Wat is de tijd voorbij gevlogen én wie had gedacht dat het allemaal zo onwijs fantastisch zou zijn. Vandaag neem ik jullie naar mijn laatste 1,5 weeek in IJsland. Here we go!

Maandag
Op maandag had ik mijn laatste tentamen, Arctic politics. Dit was een drie uur lang durend examen waarbij we alle aantekeningen mochten gebruiken. Het tentamen moest gemaakt worden op je laptop en daarvoor moest je een speciaal programma downloaden. Dat had helemaal niemand mij verteld, en ik had geen mail gelezen sinds een aantal dagen. Dus 10 minuten voor het examen begon moest ik het programma nog even downloaden, geweldige voorbereiding zoals je kunt lezen. Mijn anti virus scanner blokkeerde het programma en daardoor kon ik het niet installeren. Er moest een IT mannetje aan te pas komen om alles in goede orde te laten verlopen en ik moest dus tijdelijk mijn anti virus scanner uitschakelen, alles voor examens… Het examen was vervolgens een beetje raar want je kunt dus gewoon letterlijk alles overnemen van je aantekeningen. Daarnaast had ik powerpoints opgeslagen en vervolgens was het dus een hoop ‘overtypen’ om vragen te beantwoorden. Ook moesten er essays geschreven worden dus na deze drie uur waren we vijf blaadjes verder. Het cijfer is nog niet bekend, dus geen idee hoe het was gegaan! Na vier uur moest er gewerkt worden aan de deadline van die avond, namelijk het business plan voor innovation and entrepreneurship. Ik kleedde me snel om voor crossfit wat 17.15u begon en ging naar Vivi’s huis om wat te bespreken. Toen het tijd was om naar crossfit te gaan verlieten Marion en ik de groep. Na crossfit zouden de jongens voor het eten zorgen maar aangezien dat nog lang niet klaar was toen wij klaar waren met crossfit. Gingen we in op het aanbod van een lesje foamflex om half 7 tot half 8. Nou, foamflex, jeetje mina. Dat is gewoon vrijwillig doodgaan. Misschien lag het aan de spierpijn van maandag, maar jeetje wat een pijn zeg! Voor degene die niet bekend zijn met foamflex. Het is een soort van massage voor je spieren wat je bij jezelf kan doen door middel van een rol. Het einde van de les was dan weer wel enorm relaxed en herinnerde mij aan mijn aller eerste blog event waarbij we een yoga workshop kregen! Daar mochten we volledig relaxen met rustige muziek en dus liep ik samen met Marion helemaal zen weer naar ons huis na een lesje foamflex. We aten snel, douchten en begonnen aan ons project. Nog maar een paar uur tot de deadline! Uiteindelijk werkte we er de hele avond aan en leverden we het om 23.56 in. Dat was zo ongeveer wel de standaard geworden hier in IJsland maar het resultaat is inmiddels binnen en we hebben een 9,5! :D :D Na het inleveren besloten we naar buiten te gaan. Er was inmiddels sneeuw gevallen én wel zo veel dat we een enorme sneeuwman konden maken! Toen we de sneeuwman bijna af hadden maakten we Elgin wakker die Flo meenam naar buiten. Hij slaakte een kreet van vreugde toen hij de sneeuwpop zag (Zo leuk, mensen die normaal geen sneeuw hebben) en we maakten er daarna nog een kleine bij met hun. Het bleef ondertussen maar sneeuwen dus onze haren waren bevroren toen we half drie binnenkwamen in ons huis. We dronken een kop thee met de jongens, aten koekjes en ontdooiden. Daarna was het tijd om naar bed te gaan!

Op maandagochtend was dan eindelijk mijn badkamer weer spik en span!

Helemaal vooraan in het klaslokaal als nummer een. Niet helemaal klaar voor het tentamen (Y)

Sporten, I like it! Deze avond gingen we voor crossfit en foamflex!

Woehoe, alle exchange students die regelmatig te vinden waren bij crossfit!

Deadlines! (én een blogpostje tussendoor, kan gewoon haha) Terwijl twee de spelling nakeken wachtte ik op de final check.

23.56 hadden we het dan eindelijk ingeleverd en besloten Marion en ik een sneeuwpop te bouwen. Uiteindelijk sloten ook Elgin en Flo aan midden in de nacht! Woehoe!

Dinsdag
De wekker stond namelijk enorm vroeg! Het was weer tijd om op trip te gaan en we moesten om negen uur klaar staan. De jongens haalden de auto op en door de hevige sneeuwval werd dat wat later dan negen uur. Desondanks stond de wekker om 8 uur en stond er een gave dag op de planning. We bezochten Snæfellsnes national park, waar we in de herfst ook al waren. Deze keer dus mét sneeuw! De eerste stop was een kerk met zicht op de oceaan en een volledig witte wereld. De volgende stop was vervolgens waar we al eens geweest waren maar nog niet alles hadden kunnen zien omdat we toen met zo’n grote groep waren. De bergen waren ook prachtig die we zagen gedurende de trip, het leek net een zwart wit wereld. Toen we het nationaal park inreden was de hevige sneeuw spontaan verdwenen, zo gek! We reden naar prachtige stranden met immense golven, Marion en ik bouwden onze gelukstoren van stenen, we stopten nog even in Olafsvik en reden daarna door naar de beroemde berg (meest gefotografeerd in IJsland) en toen het donker werd wachtten we in de auto voor het restaurant voordat het restaurant open ging na vijf uur. In het pikke donker rijd ik weer terug naar huis. Of in ieder geval, een dik uur. Daarna zijn mijn ogen zo moe dat ik even moet wisselen. Ik hang wat op bed als we terugkomen en ga daarna naar de buren voor kaartspelletjes en Charades. Uiteindelijk blijf ik er hangen tot half twee, oeps!

Sneeeeeeeuw <3

Uiteten in een gezellig restaurant wat al helemaal in de kerststemming was!

Fancy opgediend! Yum!

Toen we thuis kwamen las ik eindelijk eens op mijn e-reader. Een van de weinige keren dat ik tijd had om even te ontspannen met een boek, heerlijk!

Naar de buren met een kopje thee, maar daarvoor moeten we eerst een sneeuw barrière oversteken van dik een halve meter!

Woensdag
Op woensdag ging ik met de jongens op trip, Stefan en Boris. We reden naar het zuidwesten van IJsland, de omgeving van Keflavik. Ik was er al eens geweest met mam en Fleur maar we bezochten ook nog nieuwe dingen zoals een vuurtoren, geothermische veld en zag ik Séltun zonder hevige regenbui. Uiteindelijk waren we weer op tijd terug bij de autoverhuur, we konden namelijk de hotspring niet vinden omdat we geen internet hadden onderweg. We deden boodschappen en Marion kwam ons ophalen. Tijd om te douchen toen we thuis waren en daarna pizza’s! We aten pizza’s en werkten verder aan de verrassing voor Ada en Tjark. Zij gaven deze avond een afscheidsfeestje omdat zij niet bij het ‘officiële’ afscheidsfeestje op vrijdag konden zijn. Het feestje was echt ge-wel-dig. We hebben zoveel gelachen, gedanst en gekletst. Elgin en ik hebben zelfs een fles bubbels geknald voor onze stage! Woehoe! Uiteindelijk lag enorm laat in bed, maar dat was het meer dan waard :)

Toetje!

Verrassing voor Ada en Tjark!

Roze drankjes, lekker eten, kortom: genieten!

Shake that bottle and make it pop! Cheers op onze stages!

Donderdag
Ik kwam pas laat uit bed want het was licht toen ik mijn ogen open deed! Dat is nogal zeldzaam hier in IJsland dus ik was verbaasd hoe laat het wel niet zou zijn! Gelukkig was het nog steeds ochtend en kwam ik langzaam uit bed terwijl ik naar de radio luisterde. Ik at een ontbijtje, ruimde mijn kamer op en sorteerde mijn was. Daarna zette ik de foto’s op de computer van de trips, zette ik ze op een USBstick en deelde ik ze uit aan de mensen die er op stonden. Ik schreef ook een afscheidsbrief voor Ada, Martin en Marion en printte die uit. Marion had ondertussen soep klaargemaakt waardoor ik zo aan kon schuiven voor lunch. Tijdens crossfit was Svanberg (leraar) niet aanwezig en dus zou Martin de les overnemen. Tijd om een foto te maken als verrassing voor alle supertoffe lessen. Na crossfit was het tijd om me klaar te maken, foto’s op de computer te zetten en daarna te gaan uiteten. Met wat mensen gingen we naar het restaurant bij het tankstation een paar honderd meter verderop. Daar aten we heerlijk en kwamen we met een volle buik vervolgens weer terug. We speelden kaartspelletjes in ons huis en met Ada, Martin en Gitta speelde ik nog een keer Beverbende omdat dat toch wel een favoriet spelletje was. Het was helaas Ada’s laatste avond en dus bleven de meeste totdat we de ogen niet meer open konden houden. Tijd om naar bed te gaan dus!

Frietjes en een burger, jammie!

Afscheidsbrieven maken voor alle lieve geweldige mensen hier  </3

Cinnamonrolls van Marion als snack, jammie!

Vrijdag
Op vrijdag was het tijd voor het eerste afscheid, maar eerst nog een afscheidsontbijtje! Zeg maar gerust, ontbijt. Er waren pannenkoeken, eitjes, havermout, warme aardbeien, muffins en nog veel meer! Samen met Ada’s beste buddies verorberden we al het lekkers. Daarna was het tijd voor de afwas en hing ik wat rond op mijn kamer terwijl het huis op zijn kop stond. Er moest namelijk gepoetst worden voor de check van Boris, Marion en Eunkyu, die zaterdag zouden vertrekken. Daarna was het tijd voor het eerste afscheid. Het was echt een afscheid vol tranen. Ada moest huilen en daardoor had iedereen binnen no-time tranen in de ogen. Niemand wilde afscheid nemen van het o zo gezellige leven hier in IJsland. Ada was daarnaast ook echt geliefd bij iedereen en dat maakte voor iedereen het afscheid toch wel ineens echt. Aan al dit moois kwam dan toch een eind. Na heel veel knuffels, gelukwensen en tranen was het dan toch het moment om afscheid te nemen. De eerste auto volgeladen met koffers en twee studenten vertrok. Het einde van dit supergave avontuur kwam ineens zo dichtbij! Na het afscheid ging iedereen door waarmee hij of zij bezig was. Wij moesten wachten op de poetsvrouw en ik ging inmiddels aan de slag met het afscheidskadootje voor Svanberg. Ik ging langs vele huizen om mensen een bedankwoordje te laten schrijven en kletste wat met iedereen. Daarna hadden we een hele late lunch bij de buren omdat de huisvestingsvrouw nog steeds niet was gekomen. Ze kwam uiteindelijk veel te laat maar keurde alles goed. Het was inmiddels al laat in de middag en het diner was om zes uur. Ik werkte nog wat aan wat afscheidsdingetjes en daarna zat ik wat beneden aan de keukentafel met Marion en Boris. Zoals we zo vaak deden in het begin van IJsland. We aten wat en dronken glühwein. Om zes uur stond de pizza klaar en gingen we dan ook naar de ruimte toe voor het feestje! Martin klopte al snel op de stoel naast hem wat natuurlijk onwijs lief is. We aten beide een hoop lekkers en daarna speelden we darts en twee potjes bierpong. We verhuisden de hele boel naar een ander lokaal waar we de ‘flip de cup’ game deden totdat we weer moesten verhuizen naar een andere ruimte. Daar chillen we op de bank onder het genot van een duo wat muziek speelden. We dansen wat en wanneer ik de jongens vraag of we een verrassing hebben voor Marion besluiten we gauw naar huis te gaan. Daar bedenken we een idee en voeren we het direct uit. Mijn taak om het op te hangen als Marion slaapt. Dat was moeilijk dan gedacht want na het feestje was er nog een afterparty ergens anders en beland ik uiteindelijk bij de buren om nog wat te kletsen. Marion gaat pas tegen drie uur naar bed en pas dan kan ik eindelijk beginnen. Ik slaap dan ook pas tegen vier uur.

Ontbijtje bij Ada, wat een eer om uitgenodigd te zijn voor haar laatste ontbijtje in IJsland.

Pizza in de avond voor het laatste afscheidsfeestjes, jammie!

De flip de cup game! Stiekem wel een van de favoriete!

Verrassing voor Marion, midden in de nacht!

Zaterdag
Om half 10 is er een laatste ontbijt in ons huis. Daarna drinken we ons laatste kopje thee samen en is het tijd voor Marion om de laatste dingen te checken en te vertrekken. De meeste mensen gaan vandaag en daarom is er een bus georganiseerd die naar Reykjavik en Keflavik rijdt. Het afscheid van mijn beste vriendinnetje kan natuurlijk ook niet zonder tranen en enorm veel knuffels, wat hebben we samen veel meegemaakt! Vivi zwiert me nog eens door de lucht voordat ze instapt en ook Leonie is zo onwijs lief. Wat ga ik al deze mensen missen! We zwaaien de bus uit met z’n allen en gaan daarna weer terug naar huis. Zaterdag hang ik vooral veel met Martin, mijn beste vriend hier en dus ben ik blij dat hij er nog is! Daarnaast wandelen we met een groep naar Grabrok voor de laatste keer en staan we vervolgens in de stromende regen op de top van de vulkaan. We droogden op met een kopje thee en vervolgens deed ik mijn was en was het tijd om te koken. We aten met een grote groep waarbij we allemaal onze eigen maaltijden maakten maar samen aten. Daar was echt behoefte aan nu zo’n groot deel was weggevallen. ’s Avonds speelden we weer kaartspelletjes, maakte ik kipnuggets voor iedereen en namen we in de nacht afscheid van Boris. Ons andere familielid in huis. Ook voor hem hadden we een afscheidsverrassing waar we op zaterdag aan gewerkt hadden. Het was weer een afscheid vol tranen want stiekem is Singapore zo ver weg en onze band zo sterk… Na het afscheid van Boris rond half drie hielpen Flo en Elgin mij mee om het huis op orde te brengen. Van de schoonheid op vrijdag was namelijk niets meer van te bekennen. We lagen uiteindelijk allemaal weer laat in bed.

Doeeeeei lieverds! Een grote groep vertrok op zaterdag met een busje naar Reykjavik of Keflavik. Wat een leegte ineens!

Tortilla wrap pizza’s! Jammie! Dankjewel Karo!

En aan het einde was van deze prachtig gepoetste keuken niks meer over. Tijd om schoon te maken in het midden van de nacht en gelukkig hielpen Elgin en Flo mee.

Zondag
Op zondag hadden we om tien uur een ontbijt bij Gitta en Rinta. We hadden harde broodjes en veel lekkers! Ik deelde mijn ontbijtje met Martin en na het ontbijtje ging iedereen terug naar zijn eigen kamer om wat koffers in te pakken en ik printte nog wat laatste dingen uit. Martin en ik waren de hele dag bij elkaar en we maakten met een kleiner groepje een wandeling naar Glanni (de waterval) en het paradijs en het strand. Nog even genieten van al het moois in de omgeving. Daarna is het tijd voor lunch met Flo, dat was overigens heel laat in de middag. Ik besloot daarna ook spontaan dat er een verrassing voor Martin moest komen en die kwam eigenlijk vrij snel boven tafel. We maakten een boekje met al onze paintskills voor Martin. Zo gezegd zo gedaan en ik ging aan de slag met mijn ‘Martin’. Ik douchte en deed mijn laatste was nog even tussendoor terwijl iedereen aan het hangen was. Daarna gingen Martin en ik naar Svanberg om hem het bedankje te brengen en hij was zo geëmotioneerd! Hij knuffelden ons wel twee keer tijdens het afscheid. Dat je zo’n sterke band met je crossfit leraar kan krijgen is toch wel bijzonder! Martin en ik begonnen daarna aan het eten, Bami. We nodigden de buren uit met hun eigen maaltijd en uiteindelijk sloot iedereen aan en proefde iedereen van de bami die ze allemaal heerlijk vonden. Yay! Na het eten printte ik alles uit voor de verrassing van Martin en daarna speelden we spelletjes in ons huis. Dit keer was het rond een uur tijd om te gaan voor Martin. Met een stevige knuffel nam ik afscheid maar deze keer hield ik het gelukkig droog. Ik weet gewoon zeker dat we elkaar nog eens zien! Hij gaf mij een brief en zodra hij weg was kon ik niet wachten om deze te lezen. Nou serieus, de tranen stonden me in de ogen van zijn lieve woorden. Ik moest dan ook extra hard lachen toen, het volgende wat ik aantrof in de envelop, een tissue was. Typisch Martin. Ook zat er een geweldig lieve foto bij ons twee en echt, wat voelde ik me speciaal na zo’n lieve woorden. Ik luisterde naar papa’s afscheidsmuziek en dacht aan alle dankbaarheid die ik had voor wat ik had meegemaakt in IJsland en wie ik had ontmoet. Wie had gedacht dat ik het ooit zo geweldig zou hebben hier. Daarna was het tijd om alle kleding in mijn koffers te stoppen want die lagen nog allemaal op mijn bed. Rond half vier was het dan eindelijk tijd om te slapen.

Glanni! Enorm grote glanni, normaal zie je de rotsen in het water maar die waren nu volledig verdwenen!

Het paradijs, met enorm helder water! <3

En het strandje voor de laatste keer gedag zeggen. Zo tof dat dit allemaal op loopafstand lag! Nog even extra genieten!

Maandag (en dinsdag)
Op maandag ontbeten Stefan en ik alleen in de keuken. Het was zo rustig in Bifröst. Tijd om te poetsen en de koffers verder in te pakken. Ik pakte eerst mijn koffers in en hielp daarna mee met poetsen in de keuken. Vandaag was het namelijk tijd voor onze controle door de huisvesting vrouw. We poetsten alles en daarna was het tijd om mijn kamer te poetsen, toch wel gek zo’n lege kamer! Na de controle kregen we gelukkig allemaal onze borg terug en was het tijd om weeeer afscheid te nemen. Het weekend zat echt vol tranen en ook deze keer bleven ze niet uit. Gitta en Julian gingen weg uit Bifröst om de laatste dagen met vrienden door te brengen in Reykjavik en lieten beide één huisgenoot achter in Bifröst. Het was dan ook zo sneu om Rinta en Masaya met tranen in de ogen te zien toen hun beste maatjes vertrokken. Ook Mischa was vol tranen toen Gitta vertrok. Gitta was ook een van mijn beste vriendinnen hier in IJsland en daarnaast kwam ineens door dat wij de volgende waren die zouden vertrekken. Nadat ze vertrokken waren was iedereen een beetje verdrietig. Ik nodigde Masaya en Rinta dan ook uit om pizza te eten in de avond. Ik lunchte laat en ineens kwam Elgin binnen met nieuws dat de post er was! De post was er maar zelden en ik wachtte nog steeds op een pakketje van mam die niet was aangekomen. Er was dus nog een laatste kans! Ik wist niet zeker of ik zo naar de postvrouw heen kon gaan maar Elgin overtuigde me ervan dat ik dat moest doen. Samen liepen we naar de bus en daar was mijn pakketje! Blijdschap alom zoals je kan begrijpen! Masaya had ook een pakketje en ik stond te springen voor de deur met onze pakketjes. We maakten ze allebei open in Masayas huis. Masaya een pakketje vol met zijn favoriete Japanse snoep, ik twee kaarten, mijn favoriete snoep en een chocolade letter. Wat een geluk! Ik besloot de kaarten te lezen op het bankje op de heuvel. Ik trok mijn winterjas aan en liep in mijn eentje naar het bankje toe. Op het bankje heb je een fijn overzicht over de omgeving en met dit uitzicht las ik de kaarten waarop lieve mensen hadden geschreven dat ze niet konden wachten tot ik weer thuis was. Ik was even vergeten dat er ook nog mensen thuis zijn die niet kunnen wachten tot ik thuis ben. Ik belde van te voren ook nog even mam op om te vertellen dat het pakketje toch was aangekomen! Woehoe! Zo’n geluk! Ik genoot nog even van het uitzicht totdat het donkerder begon te worden, toen liep ik naar huis. Daarna ging ik met de jongens naar de sportschool en sliep ik daarna nog een uurtje. Laat aten we pizzas bij Masaya en daarna speelden we kaartspelletjes tot het tijd was voor ons om te gaan. Om één uur in de nacht namen ook Stefan en ik afscheid van de mensen en Bifröst. Zulke lieve woorden werden gezegd en ik kon nog maar amper geloven dat ik ze misschien nooit meer ga zien. We pasten maar net in de auto dus met een schaterlach reden we weg. We werden uitgezwaaid met IJslandse vlaggen en muziek. Flo en ik zaten opgepropt achterin maar gedurende de trip was er noorderlicht en dus genoten we met volle teugen van het beslagen raampje wat we om de minuut schoon moesten vegen. IJsland wat ben je mooi en wat maak je me gelukkig! Na twee uur opgepropt in de auto te hebben gezeten met Flo waren we aangekomen bij Keflavik, het vliegveld. Daar namen we afscheid van Karo en Flo met ook weer tranen. Afscheid nemen is gewoon helemaal niet leuk! Zodra we de hoek om waren kwam echter onze Hollandse nuchterheid direct weer op de proppen en wachten we samen tot het vliegtuig vertrekt om 6.00u. Ik heb niet eens door wanneer we opstijgen want ik ben al vertrokken. Ik slaap bijna de hele vlucht en wordt verwelkomt met een stralend zonnetje wanneer we landen. Als ik dan uiteindelijk mijn blije  mama, zusje en vriend weer zie weet ik ook dat er thuis mensen zijn die me hebben gemist en die van me houden. <3 Het avontuur in IJsland zit erop. Thuis douche ik, slaap ik en zie ik eindelijk opa, oma en oma weer. We eten daarna cordonbleu(favoriet!) en gebakken aardappeltjes met sla en een monatoetje als dessert. Daarna wordt ik verrast door vriendinnen die ineens voor de deur staan. ZO leuk! Ze hebben een mega chocolade bij met ‘welkom thuis Sophie’, echt heel lief! We kletsen tot 23.00u en daarna gaan ze weer naar huis. Ik kijk nog eventjes RTL Late Night met mama (Goh wat is dat lang geleden!) en ga daarna ook naar bed. Slaap, daar ben ik aan toe!

Woehoeeeee happy last selfie in IJsland. Na het lezen van de kaarten voelde ik me nog beter en wist ik ook weer dat er mensen thuis waren die mij graag weer zouden willen zien.

Laatste avondmaal in IJsland, pizza!

Doei kamertje :(

Flo en ik op 1,5 zitting, gezellig en knus voor twee uur aan een stuk. Gelukkig mocht ik afscheid nemen van IJsland met noorderlicht dus hadden we genoeg afleiding onderweg!

Bijna 6.00u, tijd om the boarden!

Landen in Nederland met een zonnetje!

Daar ben ik weeeer! Pangaar na zo weinig slaap :)

TAART! Mijn zusje was jarig geweest op maandag en dus was er nog een stukje taart over. Jummie!

Cordon bleu, gebakken aardappeltjes met groente en sla! Wat lekker om dit weer eens te eten!

Vriendinnen kwamen ook nog spontaan langs in de avond, en hoewel ik mega moe was, was dat toch wel eventjes fijn! Ze brachten deze mega chocolade met zich mee, hoe lief!

Liefs, Sophie

Ik wil jullie bedanken voor het lezen van al mijn avonturen in IJsland! Dit was mijn laatste weekoverzicht van IJsland en hopelijk hebben jullie er net zo van genoten als ik om elke week weer even terug te blikken. Vanaf nu ga ik proberen weer regelmatig te posten (ma, wo, vr, zo) en kijk ik snel weer eens op jullie blogs <3