Woehoe, weer een beetje laat. Maar hier is ie dan, week 13! Ik ontving overwacht post in IJsland én bracht het weekend door in Reykjavik! Lees je mee?

Maandag
Op maandag was het weer tijd voor Icelandic language and culture. Ik had de hele les het gevoel dat iedereen zoveel meer verstond dan ik. Ik moet denk ik echt eventjes aan de bak voor dit vak want de taal is me nog steeds een raadsel. Het is zo ingewikkeld omdat er voor elke vorm een ander woord bestaat. Hetzelfde eigenlijk als bij Duits, maar dan staat dit niet helemaal in een handig schema. Maandag was daarnaast wel de dag dat Boris en ik beide even niet naar crossfit gingen en dus tijd hadden voor iets culinairs. We aten namelijk pompoenburgers! Het was even wat werk maar enorm lekker! We aten een afbakbroodje met pompoenburger, salade en daarbij zoete aardappel frietjes. Ik ben fan!

Een lekkere creatie van Roxanne! Bananencake met glazuur in het midden.

Ons heerlijk diner! Nog zo eentje graag!

Dinsdag
Op dinsdag wilde ik om 10 uur in de bibliotheek zijn om te werken aan mijn essay voor IJslands. Voor ontbijt maakte Marion een heerlijke havermoutpap waar we van alles in konden doen. Kaneel, suiker, peer, honing, jam, alles stond klaar op tafel. Zo lief! Na de havermoutpap ging ik richting de bibliotheek om daar aan IJslands te werken. Daar werkte ik tot 13.00u. Toen kreeg ik een berichtje dat Boris de ‘curry’ klaar had. Ik pakte mijn spullen in en vertrok naar huis voor de lunch. Om twee uur ging ik weer terug naar de bibliotheek om boeken te lezen over de economische crisis van 2008. Ik doe onderzoek naar de relatie van IJsland en Nederland in die periode en welke invloed IJsland heeft gehad op Nederland. Ik dacht dat dat wel interessant zou zijn maar jeetje, zoveel informatie over banken in het Engels is toch wel lastig. Gelukkig kwam ik een heel eind die dag en kwamen later ook Martin en Vivien bij mij zitten in de bibliotheek. Om vijf uur sloot de bibliotheek en was Stefan ook weer thuis van zijn trip met zijn bezoek. We aten zelfgemaakte pizza calzone en een pizza met alleen maar groente. Lekker!

Het ontbijtje, gemaakt door Marion. Zo lekker! Dit kan ik wel vaker eten!

En de rest van de dag zag er meer zo uit. Met mijn neus in de boeken over de financiële crisis. De stof is behoorlijk lastig in het Engels.

Woensdag
De wekker gaat en ik lees op twitter dat Trump de nieuwe president wordt van Amerika. Heel social media barst los dat de wereld nu vergaat en ik vergaap me er wel 20 minuten aan tot ik er wel klaar mee ben. Mijn hemel, wat kunnen mensen zich druk maken over iets wat er helemaal nog niet is. #letitgo mensen. Tijd om op te staan. Beneden staan pannekoeken klaar die Karo voor ons heeft gebakken. Jammie! Zo lief! Met een pannekoek begin ik de dag en daarna hang ik wat rond in ons huis. Om 11.50 is het tijd om naar de les te gaan. Daar komt een social entrepreneur spreken uit Borgarnes over zijn leven en waar hij mee bezig is. Leuk dat de docente er zoveel moeite voor doet maar hij heeft nogal lange lange antwoorden op de vragen en opmerkingen dus na een uurtje zijn we dolblij als de verlossende woorden “we can have a break for ten minutes now” horen. Tijd voor lunch. Marion en ik warmen snel de overgebleven pizza op van de avond ervoor en ik stop nog een boterham in mijn mond voordat ik met een kop thee weer de deur uit loop naar school. We luisteren naar de docente voor een half uur en hebben weer 10 minuutjes pauze. Na de pauze spelen we weer een spel. Dit keer worden er teams gemaakt en moeten we oversteken door alleen in het vierkant te staan. Na de actieve bezigheid is het dan eindelijk weekend! Morgen is er namelijk geen les van Arctic politics. Yay! Als de les is afgelopen stort ik me meteen op het business plan. We zien de postwagen voorbij rijden en ik vertel nog hardop tegen Marion dat er toch niks voor ons bij zal zitten omdat niemand ooit iets zou sturen. Komt Roxanne even later binnen wandelen met de woorden: “Sophie there is a card for you!”. Het was een super lieve kaart van mam en Fleur. Dat maakt je dan toch weer even extra gelukkig als er onverwachts iets is voor jou! Daarna kleed ik me om en is het tijd voor crossfit. De eerste keer sinds een week en het voelt weer heerlijk om zo bezig te zijn. Na crossfit douche ik snel en staat het avondeten daarna al klaar. Luxe! Hoewel de rest een enge film gaat kijken bel ik even met mam, ik had haar namelijk nog niet verteld dat ik mijn vliegticket naar huis heb geboekt! Na het telefoontje start Ik alvast met het fotoboek van de trip met mijn vriend. Ik wordt zo gelukkig als ik al die toffe fotos zie! Na een tijdje sluit ik aan vij het feest vam Yung. Zij is vandaag jarig! Daarna kaarten we nog tot 1 uur in de nacht. Tijd voor slaap!

Karo had pannenkoeken gebakken en toen ik beneden kwam stond er een bordje klaar. Zo onwijs lief! Ik hou van pannenkoek ontbijtjes!

Met Marion aan de tafel, gezellig kletsen en wat nuttige dingen doen. Heerlijk zulke middagen!

Wanneer je iets te fanatiek aan het touwtje springen bent tijdens crossfit.

Tijd voor weer een avond vol kaartspelletjes!

Donderdag
Plan om vroeg op te slaan mislukte weer. De boodschappen moesten worden gedaan om half 11 en dus was ik eigenlijk pas laat op. We deden boodschappen en waren rond 12 uur weer terug. Ik bleef hangen aan de keukentafel en ben er de hele middag blijven zitten met Marion. Eerst kwamen Vivien en Julian nog langs om het business plan te bespreken wat we moeten schrijven voor Innovation and Entrepreneurship, daarna maakten Viviën, Stefan en ik een assignment af voor international Politics. Ondertussen breide Marion een muts (oh mijn god, waarom heb ik het geduld niet voor zoiets cools?!) Ik werkte ondertussen een beetje aan de blog van week 12. Daarna was het tegen half vijf en kleden we ons om voor crossfit. We zijn weer actief bezig met crossfit en o, wat voelt het fijn om weer bezig te zijn! Deze keer deden we pull-ups (hier ben ik niet voor gemaakt) en oefenden we hoe we de burpee zo efficiënt mogelijk kunnen doen. Daarna deden we een korte WOD (workout of the day) van 30 minuten waarbij iedereen zo kapot was aan het einde dat we amper nog energie hadden. Heerlijk gesport dus als je het mij vraagt. Na crossfit een snelle douche en daarna tijd voor het avondeten. Na het avondeten vertrokken de jongens naar een film en bereide ik me wat voor met mijn computer totdat Ada vroeg of ik zin had om een spelletje te spelen met Martin en Ada. Natuurlijk had ik dat en dus zat ik nog geen vijftien minuten later in de keuken met, je raad het vast: Beverbende. Marion deed ook mee en het was weer eens gezellig! We besloten deze keer echter vroeg te stoppen want de volgende dag moesten we er weer vroeg uit.

Als eerste in de crossfit zaal. Tijd om even in te lopen op de loopband.

Vrijdag
Op vrijdag ging de wekker al voor acht uur want het was de bedoeling dat we half negen op weg zouden gaan naar Reykjavik. Julian bracht ons naar Borgarnes waar Karo, Martin en Ada al waren. Helaas vertelden zij ons dat er geen bussen reden omdat het zo hard waaide. Onderweg hadden we hier nog niet zoveel last van dus besloten we maar naar ze toe te rijden en dan te kijken wat we zouden doen. Echter bij Borgarnes bleek dat het inderdaad heel hard waaide. We wachten een half uur, maar er vertrok geen bus. Uiteindelijk reed ik weer mee terug en reed ik daarna weer naar Borgarnes samen met Martin om de rest op te halen. Uiteindelijk waren we rond 11 uur weer allemaal thuis en sliepen de meeste verder. Ik dronk ondertussen thee en werkte verder aan het fotoboek van de week dat mijn vriend hier was. Voor de lunch was hij bijna af, alleen de tekst moet nog worden toegevoegd. Samen met Marion maakte ik havermoutpap, hoewel ik er eerst niets van moest hebben begin ik het steeds lekkerder te vinden! We hingen wat in de keuken en wachten de website af wanneer de bus wél zou vertrekken. Daarna discussieerden we waar we zouden kunnen eten in Reykjavik met negen man. Uiteindelijk kwam de bus opdagen rond drie uur, gelukkig! Toen we aankwamen gingen we eerst naar de Vinbudin. Dat is de drankwinkel hier in IJsland. Daar kochten we even de duurste fles Wodka van mijn hele leven en wijn. Daarna liepen we naar onze slaapplek om onze spullen neer te zetten. Toevallig zat er een heerlijk restaurant om de hoek waar we allemaal een goede bodem legde voor de avond. We dronken de alcohol op onze kamer en gingen daarna richting het centrum. Op naar een avond vol dansen en plezier! Uiteindelijk lagen we pas tegen half vijf in ons bed. Het was een geslaagde avond.

Wachten in de auto terwijl we de rest ophalen van de bus stop. Het waait te hard om uit de auto te gaan dus blijf ik lekker zitten.

Hallo dure drankjes. Welke goudpot zullen we aanschaffen?

Fooood! Deze burgers gingen er wel in!

Zaterdag
Op zaterdag moesten we om 10.30 uit het hostel en eten we gauw wat in onze kamer. Er is een vrouw in het hostel die ons overmatig irriteert. Eerst beweert ze op vrijdagavond dat Boris niet van Singapore is want hij spreekt geen Maleis. Dat sloeg naturlijk helemaal nergens op. Daarna kwam ze ook nog zomaar onze kamer binnenvallen dat we alle keukenstoelen in onze kamer hadden. Dat ze spontaan binnen kwam was één, maar dat ze ging zeggen dat misschien iemand wel een stoel wilde gebruiken en dat dat nu niet kon was natuurlijk wat suf. We boden aan een stoel terug te zetten en toen begon ze te zeuren dat er meer mensen op deze kamer waren dan dat er sliepen en dat dat echt niet kon. Ze ging helemaal over de rooie en belde uiteindelijk de huisbaas. Die kwam helemaal naar het hostel en stond aan onze kant. We fluisterden echt de hele tijd en bovendien was het nog maar rond negen uur. Waarom ga je dan zeggen dat we niet mogen praten? Daarnaast zaten we allemaal verspreid in verschillende huizen onder één hostelnaam. Daarom zaten we allemaal samen in één kamer. Maar goed, de vrouw bleef schreeuwen, boos doen, huilen. Echt minuten lang, misschien zelfs wel een uur. Wij waren namelijk ondertussen al lang klaar met drinken en gingen naar de stad op vrijdagavond. Toen ik zaterdag ochtend haar stem weer hoorden was het tijd om de rugzak in te pakken. We haalden iedereen op in de locaties en liepen naar de kerk. Daar gingen we naar binnen en kon ik dan éindelijk een lichtje aansteken voor papa. Dat had ik hier nog niet gedaan en echt de tranen stonden me in de ogen dat ik zelfs dat nog kon doen hier in IJsland en dat iedereen speciaal voor mij naar binnen ging. We hadden niet eerder de kans omdat de kerk telkens in gebruik was voor een uitvaart of doop toen we in Reykjavik waren. Nu greep ik mijn kans en kon ik eindelijk een lichtje branden voor papa. De cirkel was rond, ik had alles gedaan wat ik had durven dromen in IJsland. Ik was met geweldige mensen in Reykjavik. Wat een geluk. Daarna liepen we ook nog speciaal voor mij naar de wolwinkel. Echt, het zijn schatten. Marion had aangeboden een muts te breien voor mij en aangezien ik het resultaat van haar eerdere werken al had gezien werd ik direct enthousiast. We kozen drie kleuren wol en mijn dag kon niet meer stuk. We liepen nog even over de vlooienmarkt en aten daarna in een schattig restaurantje. Daarna was het weer tijd om te gaan want de bus ging terug rond half drie. De bus reed maar tot Borgarnes en dus moesten we allemaal een voor een terug naar Bifröst. Met een auto moest er wel drie keer op en neer gereden worden. Gelukkig zat ik in de eerste ‘shift’ en was ik dus op tijd thuis. Marion maakte pasta en uiteindelijk waren we allemaal blij dat we ’s avonds in ons bedje lagen.

De kerk in Reykjavik. Bijzonder leeg zo zonder enige christelijke beelden. Des al niet te min prachtig! Hier stak ik een kaarsje aan voor papa.

De geweldige kunst in Reykjavik. <3

De geweldige mensen waarmee ik in Reykjavik was + Ada die de foto maakte. Credits naar Martin voor het bewerken van ‘Ada’ in de foto ;-)

Kerstwinkels in Reykjavik. Ik ben in de mood hoor!

Fooood! IJslandse lekkernijen. Ik én Ada deelden het samen en het was heerlijk! Ze hebben hier zelfs gebak met lakrys, een soort van drop!

Zondag
Zondag was op z’n zachtst gezegd een niet nuttige dag. Ik wilde heel veel doen voor school maar dat kwam er uiteindelijk helemaal niet van. Uiteindelijk deed ik mijn was want ik had geen broek meer om te dragen én werd mijn dag spontaan enorm nuttig. Ik had namelijk Eunkye aangespoord om één keer het huis schoon te maken want dat heeft ze nog nooit gedaan hier in IJsland. Nu riep Yung voordat ik de deur uit was voor mijn was of ik eventjes kon helpen. Nou ben ik de moeilijkste niet en natuurlijk kan ik even helpen. Nu bleek dat Eunkyu niet wist hoe de stofzuiger werkte. Dat verklaard dus wellicht een hoop waarom ze nooit iets heeft schoongemaakt in huis of in haar kamer. Met veel liefde en geduld vertelde ik haar dat de stofzuiger twee knoppen had. Één om de kabel langer te maken zodat je verder kunt reiken met de stofzuiger en eentje om hem aan en uit te zetten. Ik demonstreerde nog even hoe deze twee knoppen werken en huppelde bijna naar de laundry room. Het werd spontaan een nuttige dag. Ik had uitgelegd hoe een stofzuiger werkt, mam je kan trots zijn dat je me dat in ieder geval van jongs af aan hebt geleerd. Maar goed, iedereen was blij want Eunkye was bezig met iets anders dan alles vies maken. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Na mijn was besloot ik gedichtjes te maken voor onze sinterklaas week en sloot ik me dus op in mijn kamer. Daarna was het tijd om op tijd te slapen. Tijd voor een nieuwe week!

Een heerlijk onverwacht zonnetje door de ramen. Ik verplaats mezelf gauw naar mijn bed om wat zonnestralen te vangen terwijl ik druk bezig probeer te zijn.

Want ik schrijf namelijk ene rapport voor IJslands over de financiële crisis. Joepie.

De week is dus weer voorbij gevlogen. En hoewel ik dacht dat ik dit allemaal wel gewoon op maandag online kon hebben, zat ik daar weer eens gruwelijk naast. Het leven hier is veel te leuk of te druk om te bloggen. Ik wil nu alles hier nog meemaken nu het nog kan. Daarom komen de weekoverzichten wat anders en later. Maaaar niet minder leuk! Ik hoop jullie snel weer te zien hier op mijn blog! Hoe is het daar in Nederland?

Liefs, Sophie