En dan die andere vraag die ook bijna iedereen aan mij stelt zodra hij of zij mij ziet. Woensdag beantwoordde ik de vraag Hoe is het om weer thuis te zijn? en nu “Hoe was het in IJsland?” En ik kan je vertellen, dat antwoord is eigenlijk nog knap lastig.
Want, hoe antwoord je nou op deze vraag? Het waren 111 dagen, bijna vier maanden, waarin ik onwijs veel heb gezien, genoten, meegemaakt, mensen ontmoet en geleerd. Eigenlijk bijna onbeschrijfelijk in een paar woorden of zinnen. Vaak is dan ook het enige wat ik er op antwoord: ‘Echt geweldig’, zoveel gezien en gedaan! Maar eigenlijk, eigenlijk dekt dat helemaal niet de lading.
IJsland was voor mij in het begin het grote onbekende, mijn droom en nu zit het er al weer op. Het vloog voorbij en eigenlijk was het nog meer dan ik überhaupt zou kunnen verwachten. Dat klinkt wellicht wat gek maar ik ging er echt heen zonder enige verwachting. Tijd om alles over me heen te laten komen. IJsland was voor mij het grote onbekende, natuurlijk denk je er wel eens over na om weg te zijn, maar zo had ik het echt nooit bedacht én toch was het fantastisch. Toen ik voor het eerst mijn huisgenoten zag wist ik nog van niks en was alles zo nieuw en nu heb ik zoveel geweldige mensen mogen ontmoeten die ik gewoon mijn vrienden kan noemen. Dat is zo mooi! Het land, de prachtige natuur en de mensen die ik heb ontmoet hebben dit avontuur toch wel echt gemaakt! En niemand zal ooit snappen hoe hecht de band was met verschillende mensen en dat er echt gehuild is toen er mensen vertrokken, gewoon omdat alles wat we hadden zo geweldig was en dat moeten we nu dus op grotere schaal voortzetten. Plannen zijn al gemaakt voor tripjes en ik hoop ook echt dat ik dat binnen een paar jaar kan gaan doen! Ik had gisteren nog even gebeld met Elgin uit Singapore en ik dan weet je weer hoe veel je iemand mist als iemand zo ver weg zit die je eerst bijna elk uur van de dag zag! Vooral met de tijdsverschillen is het soms wat lastig om contact te houden maar ik ben er van overtuigd dat dat met een paar wel goed gaat komen.
Ik ben nu net begonnen met het fotoalbum van mijn avontuur en zag alleen in de eerste week al zoveel foto’s die ineens weer zoveel herinneringen bovenhalen. Echt fantastisch om te bedenken dat ik zo veel heb mee mogen maken. Daarnaast ben ik ook al een flink eind op weg met het editten van álllllle video beelden die ik heb gemaakt. Zoals jullie weten deel ik maar al te graag beelden van mijn reizen op mijn youtube kanaal. Mocht je dat nog niet weten, hup hup kijken jij! ;-) Ik ga proberen elke zondag een video te uploaden aangezien dat een dag is waarop je écht tijd hebt om videos te kijken, dat gaat namelijk wat lastiger in het openbaar vervoer, in de les, op het werk of wherever jij blogartikelen leest. Vandaar dat ik dat de komende tijd ga gebruiken om alle geweldige beelden met jullie te delen. Ik kan alvast verklappen dat de vlog van deze zondag écht geweldig gaat worden. Ik kan niet stoppen met lachen wanneer ik de video zie en verbaas me elke keer weer over hoe verschrikkelijk mooi en divers IJsland is. Zondag kan ik het dan ook eindelijk met jullie delen!
Zoals jullie vast wel op kunnen maken uit wat ik hiervoor geschreven heb, ik ben enthousiast. Ik vond het haast zelf vervelend om alweer een woord te gebruiken als geweldig en fantastisch maar er was gewoon geen betere omschrijving voor mijn avontuur. Ik denk dat ik er wel uren over kan blijven praten en ik zal het dan ook niet onder stoelen of banken steken op mijn blog want ik heb nog bijna geen een foto gedeeld van mijn fotocamera! Ik kan niet wachten om iedereen foto’s te laten zien en in geuren en kleuren te vertellen over alles wat ik heb gezien en gedaan. Voor nu is het gewoon veel te veel om te bevatten nog, overweldigend bijna als ik er aan terug denk. Een maand geleden zaten we nog bijna ingevroren door een sneeuwstorm en vanavond sta ik mee te blérren met Nick en Simon. Ongelofelijk!
Ik vul mijn antwoord dan meestal ook aan met voorbeelden die het eerste naar boven komen maar juist al die geweldige dingen samen maken het tot dit bijzondere geheel, een bijzondere herinnering die niemand mij meer afpakt!
Bij het afscheid van iedereen heb ik ook zulke lieve brieven gekregen en woorden gehoord, dat ik misschien ook wel echt veranderd ben als persoon. Of in ieder geval, ik was een ander persoon in IJsland en ik denk dat ik daar vast nog een artikel over kan schrijven :) Ik ben daar stiekem misschien best wel trots op en ik hoop dat ik iets mee neem van alle lieve en eerlijke woorden, zo wil ik ook zijn hier, thuis. Maar goed, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ik zit in ieder geval nog boordevol inspiratie en hoop dan ook dat ik mijn oude blogritme zo weer op kan pakken. Tot nu toe heb ik nog een heel to do lijstje af te ronden met andere dingen maar geen haast, daar heb ik nog even tijd voor. Eerst is het tijd om langzaamaan toe te leven naar kerst, want dat is volgende week gewoon al! De tijd vliegt! Of ik nu in IJsland zit of thuis. Kan iemand het af en toe wat trager laten gaan!? In ieder geval, ik leef, dans en ik geniet, daar draait het om toch!?
Liefs, Sophie
Heel mooi geschreven<3 En je enthousiasme en blijheid spat er vanaf, heel fijn om te lezen! En ook nog steeds zo herkenbaar.. Kijk er naar uit om te lezen hoe jij je anders voelde in IJsland en hoe het je heeft veranderd! Liefs
Mooie woorden, Sophie! Ik krijg echt zin om ook naar IJsland te gaan als ik dit zo lees. Ben ook benieuwd naar het artikel over dat je een ander persoon was in IJsland en hoe jij veranderd bent!
Maaike schreef onlangs …Dit is hoe ik ben veranderd in het afgelopen jaar