Ja je leest het goed, ik kan jullie eindelijk vertellen dat het is gelukt om een stage te vinden! Het heeft echt een hele tijd geduurd en vandaag neem ik jullie mee naar de zoektocht die ik heb gehad voordat ik deze stage had gevonden. Ohja, ik begrijp natuurlijk ook best dat jullie benieuwd zijn waar ik stage ga lopen!

Om maar helemaal bij het begin te beginnen. Ik had een droom, al jaren riep ik dat ik in het buitenland stage wilde lopen. Het liefste zou ik naar Australië of Nieuw Zeeland willen gaan. Ik bedoel, de omgeving daar is zo ontzettend prachtig en het weer is daar natuurlijk top. Helaas heb ik een half jaar geleden besloten dat ik deze droom aan mij voorbij moest laten gaan. Mijn gezondheid was op dat moment nog erg onstabiel, ik was vaak ziek en voelde me niet lekker in mijn vel. Dit is natuurlijk niet echt handig als je aan de andere kant van de wereld zit. Daarbij ben ik een echte huismus, mama en mijn zusje zijn mijn alles op dit moment en ik weet niet of ik het op dit moment wel allemaal in mijn eentje zou kunnen. Kortom: de plannen werden gewijzigd.

Zodra de eerste colleges gegeven waren met uitleg over de stage eisen en nog meer informatie ben ik meteen gaan zoeken. Ik zou naar Engeland gaan om mijn Engels te verbeteren. Vrijwel direct schreef ik een motivatiebrief en maakte ik een Engelse CV. Maar goed, toen begon het drama. Hoe vind ik in hemelsnaam een bedrijf en een stage!? Want als je bij ons naar het buitenland wil gaan dan zegt de school: Leuk voor je, zoek het maar zelf allemaal uit!

Ik schakelde mijn omgeving in en heb veel onderzoek gedaan voordat ik naar Brighton ging in Februari. Eenmaal daar knapte ik enorm af op de levensstijl van de Engelsen. Wat wordt daar ongezond gegeten zeg en wat zijn er veel arme mensen daar. Nee, ik had het wel gezien dit was niet de plek waar ik me thuis kon voelen.

Mijn plannen verschoven naar Duitsland. Dat land had fatsoenlijk eten en een fijne cultuur! Ik ging op onderzoek uit en kwam al gauw op drie bedrijven die me wel interessant leken. Ik besloot random om mijn CV en motivatiebrief persoonlijk af te geven. Wie weet leverde dat wat op? Zo vertrok ik in mijn eentje naar Berlijn, mijn allereerste reis alleen. Eenmaal in Nederland kreeg ik van vele bedrijven te horen dat ze pas in Juni op zoek gaan naar een stagiaire. Uhhhh, zo laat pas! Het was pas maart en ik wilde nu zo snel mogelijk een stage vinden, niet tegen de deadline aan?!

Ik ging hopeloos naar mijn stagebegeleider en hij vertelde me dat ik gewoon zoveel bedrijven moest googlen en op moest bellen. Nou daar zat ik dan met mijn goede gedrag klaar om 17 bedrijven te bellen. Na vijf bedrijven hield ik maar op aangezien ik bij veel bedrijven alleen de voicemail kreeg en een aantal bedrijven kon ik niet eens bereiken. Nee, deze manier was het ook niet…

Ik besloot voor de zekerheid ook bedrijven in Nederland te zoeken. Ik kwam met name uit op grote bedrijven die internationaal bezig zijn. Voordat ik echter echt wilde gaan solliciteren moest het roer om. Ik moest een nieuwe motivatiebrief schrijven en een nieuwe CV maken. Want hé, ik had inmiddels alles in het Engels gemaakt. Het was een enorme omslag maar gelukkig kreeg ik hulp van een lief klasgenootje waarvan ik ideeën op mocht doen van haar motivatiebrief. Ik had weer inspiratie en ging aan de slag.

Inmiddels was het alweer mei en echt, ik had stress. Ik had nog maar 1,5 maand om iets te gaan vinden dus het begon toch wel serieus te worden om een stage in Nederland te gaan zoeken. Gelukkig had ik al snel contact met een groot bedrijf. Mijn volle hoop zette ik op dat bedrijf. Helaas werd deze het ook niet na twee weken wachten op antwoord.

Toch liet ik het er niet bij zitten. De deadline hijgde inmiddels in mijn nek zo half mei. Nog maar één maand de tijd om een stage te vinden, gaat dit me nog wel ooit lukken!? Ik was hopeloos en samen met mama heb ik in twee dagen tijd zoveel mogelijk online vacatures gezocht van bedrijven en heb ik spontaan bedrijven gemaild. (Dankjewel lieve mama). Uiteindelijk heb ik naar bijna 20 bedrijven mijn CV en motivatiebrief gestuurd, wat nogal wat werk was aangezien ik voor elk bedrijf een andere motivatiebrief had gemaakt.

Daarnaast besloot ik ook kleinere bedrijven te benaderen. Hier had ik gelijk contact en kon ik diezelfde dag nog een telefoongesprek hebben of ik geschikt was. Dat ging voor mij wel iets te snel en ik was ook een beetje bang aangezien ik het nogal eng vond om binnen een dag ineens een stage te hebben. Ik moest er nog even over nadenken. Bovendien had ik niet voor niks zoveel bedrijven iets gestuurd. In de laatste 3 weken kwamen er vele e-mails zowel positieve als negatieve. Ik ging op sollicitatiegesprek bij een bedrijf en had dus op dat moment twee bedrijven waarbij ik stage zou kunnen lopen. Allebei de bedrijven stelde me een beetje teleur. Is dit nu stage lopen dacht ik bij mezelf na de sollicitatiegesprekken? Had ik het beeld gewoon te mooi gemaakt in mijn hoofd? Toch gaf ik niet op.

Op 4 juni, papa’s verjaardag , werd ik gebeld. Ik was doodsbang dat het een bedrijf was wat antwoord wilde of ik nu daar stage wilde gaan lopen dus ik nam niet op. Ik zat tenslotte in de trein en ik vind het niet zo prettig om in het OV te bellen met een bedrijf. Niet lang daarna kreeg ik een SMS binnen, een SMS van een geweldig bedrijf wat mijn CV en motivatie erg interessant vond. WAT!? Ik was echt dolblij en belde meteen op thuis. Inmiddels kreeg ik nog meer positieve reacties van bedrijven waar ik op gesprek mocht komen maar ik besloot het bij één bedrijf te houden aangezien ik het gewoon té druk had met alles. Ik zat tenslotte midden in alle deadlines en de tentamens naderde.

Dinsdag 9 juni ging ik naar Amsterdam terwijl ik het eigenlijk ontzettend druk had. Ik zag het als een laatste kans bij een groot bedrijf. Het gesprek verliep naar mijn mening erg goed maar ze vertelde me dat ze nog meer kandidaten had. *slik* De angst nam toe dat ik dadelijk een half jaar thuis kwam te zitten. Ik besloot toen ik thuis kwam nog een mailtje te sturen dat ik een goed gevoel had overgehouden aan het gesprek. Voordat ik naar het werk ging zag ik dat ik twee oproepen had gemist, ik had haast en dus geen tijd om te kijken van wie het nummer was. Toen ik dus ’s avonds thuis kwam van mijn werk en per toeval mijn mail checkte zag ik een mail binnen komen van het bedrijf. Terwijl ik boven mezelf klaarmaakte voor de verjaardag van de moeder van mijn vriend gilde ik het uit. In de mail stond namelijk van alles maar het belangrijkste was: “…. voor mij dus geen reden om nog andere kandidaten te spreken. Dus bij deze: gefeliciteerd, je hebt een stage bij HEMA!” Ik stormde de trap af en riep MAM MAM IK HEB DE STAGE BIJ HEMA! Het was een onwerkelijk moment en we sprongen van blijdschap door de kamer haha, papa zal wel gelachen hebben.

Ik mag dus stage gaan lopen in Amsterdam bij het hoofdkantoor van HEMA en heb echt een stage opdracht die geweldig bij mij past. Ik kijk er nu al ontzettend naar uit! Dit is meer dan een droomstage! Nu nog op zoek naar een kamer in de buurt van Amsterdam (dus als je nog tips hebt hoor ik die graag!).

Zoals papa altijd zou zeggen: Alles komt goed. En ja papa, je hebt weer eens gelijk. Het had vast zo moeten zijn.

Liefs, een mega gelukkige Sophie