Het is vandaag zondag, vanavond is het kerstavond en onze hele dag zal bestaan uit het voorbereiden van het kerstdiner voor morgen. Ik heb al lang niets van me laten horen hier op mijn blog terwijl ik eigenlijk zoveel inspiratie heb om over te schrijven. Het komt er op dit moment even niet van omdat ik, naast mijn studie op de uni, ook druk ben in mijn hoofd. 

Al weken ben ik bezig met het vinden van cadeautjes voor iedereen om mij heen. De lootjes voor ‘Sinterkerst’ bij de moeder van mijn vriend zijn al een tijd geleden getrokken, met de vriendinnen een surprise en sinds papa er niet meer is geven mam, Fleur en ik elkaar cadeautjes tijdens kerst.

Als ik iets geef, dan moet het in mijn ogen altijd perfect zijn en precies iets waarmee ik iemand kan verrassen. Zo ben ik al weken bezig met het cadeau voor het gezin, gewoon omdat ik wil dat ze verrast zijn en voor heel even gelukkig. Ik wil anderen gelukkig maken met wat ik geef. Maakt niet uit wie het nu is.

Ik focus me maar al te graag op het kleine geluk, de details. Kleine dingen waar ikzelf heel blij van kan worden. Afgelopen vrijdag viel ik echter heel even in een diep gat, toen ik mij besefte dat geluk niet te koop is.

Ik was alleen thuis omdat mam op bezoek was bij oma en mijn zusje bij haar vriendinnen was. Het ideale moment om nog even naar de winkel te gaan voor wat cadeaus. Toch overviel me toen ineens een enorm verdriet. Ik heb het er al vaker over gehad met mama, maar kerst is eigenlijk gewoon enorm zwaar. Met name mam heeft met kerst (en oud op nieuw) een zware periode. Het gemis wordt dan zo duidelijk, als alle gezinnen bij elkaar komen. Dan wordt ineens weer o zo duidelijk dat ons gezin niet compleet is. Nooit meer compleet zal zijn. En stiekem weet ik gewoon dat mama dit moeilijk vindt en het liefst haal ik alles uit de kast om het dan toch leuk en gezellig te maken. Afgelopen vrijdag besefte ik me, dat al die moeite en al die cadeaus , dat gemis nooit weg zullen nemen…

En dan baal ik weer, wat voor stomme gedachte het ooit was, dat dat wel zou kunnen. Alsof het spontaan wel een leuke kerst zou kunnen worden door een paar simpele cadeaus. What was I thinking?

Liefs, Sophie