De mooiste ster aan de hemel heeft er een gouden randje bij!

20150604_141446-001

Lieve papa,

Vandaag krijg jij, als mooiste ster aan de hemel, er een gouden randje bij. Vandaag wordt je 50 jaar in mijn gedachten. 50 jaar, je zou op de helft van je leven moeten zijn. Helaas hield jouw leven een dikke twee jaar geleden al op.

Maar papa, je wilt niet weten hoe de wereld is veranderd sinds jij er niet meer bent. Er is weer oorlog en er zijn mensen die andere mensen geen leven gunnen. Er zijn mensen, die het leven zelf willen opgeven door ‘samen’ met andere mensen te gaan. Er zijn mensen die de wereld kapot maken. Zo erg zelfs, dat we misschien in Nederland niet eens meer veilig zijn. En stiekem weet ik wat je hierop gaat zeggen, namelijk: “Ik had het toch gezegd.”

Daarnaast lijkt het alsof iedereen haast heeft in het leven. De sociale druk is zo ontzettend hoog pap. Niemand heeft meer échte aandacht voor elkaar. We grommen en lachen om andermans fouten. Daar kan ik stiekem zo niet tegen! Je hebt me verteld zo dicht mogelijk bij mezelf te blijven, maar in een wereld als deze, dreig ik mezelf te verliezen. Al heb ik het gevoel dat ik toch dichter bij de persoon kom die ik wil zijn. Door jouw overlijden ben ik een deel van mijn motivatie kwijt geraakt en heb ik een ander besef van het leven gekregen. Ik besteed nu minder tijd aan school en juist meer aan de mensen om mij heen. Ik probeer te ontsnappen aan de drukte van de maatschappij. Ik wil er niet aan mee doen. Ik wil niet zijn zoals al die anderen. Maar papa, over sommige dingen heb je nou eenmaal geen invloed. En zoals jij dan zou zeggen: “Maak je niet zo druk.”

Het leven leek zoveel mooier toen jij er nog was. Toen waren er geen reisjes en andere gekke dingen nodig om het leven leuker te maken. Toen was die ene vakantie in de zomer, zo geweldig fijn dat we daar het hele jaar op konden leven. Ik mis je grapjes papa… maar gelukkig heeft Fleur je opmerkingen deels van je overgenomen. Dat is waarom ik ook zo graag met mijn zusje ben. Ze lijkt op je met haar uitspraken, de rust als ik iets vertel waarmee ik zit en het nuchtere advies.

Lieve papa, verdomme! Wat zou ik willen schreeuwen. Iedereen gaat door met het leven. Ze vergeten je. Ze vergeten ons verdriet. Gelukkig doen wij dat zelf niet en houden wij tot op de dag van vandaag nog steeds zielsveel van jou. We missen je elke dag weer opnieuw en vandaag net dat beetje meer. Ik kan zelfs na deze twee jaar nog steeds niet beseffen dat je er niet meer bent en dat je vandaag echt niet op je verjaardag bent. Wat zou ik nu graag de garagedeur open horen gaan en je om de nek vliegen zodra je binnenstapt. Ik wacht nog steeds op dat moment.

Fijne verjaardag in de hemel papa.

Liefs, Sophie

8 comments

  1. Wat prachtig heb je dit weer geschreven, echt een brok in mijn keel mooie dame <3 Ik denk aan je en wens je vandaag alle sterkte en liefde toe. X

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge