In het heetst van de strijd gooi ik er nog even een blogje uit. Alsof ik nog niet genoeg uren heb besteed achter een computerscherm. Het is al lang geleden dat ik een blogje heb getypt en daar heb ik alle reden voor want first things first.

De laatste maand is echt begonnen. Het avontuur wat ik ben gestart op 30 januari komt alweer langzaam tot een eind. Eigenlijk wil ik daar nog helemaal niet aan denken, want ik voel me inmiddels behoorlijk thuis op mijn stageplek. Al die geweldige dingen die ik heb mogen meemaken én nog steeds zoveel wat er op de agenda staat. Helaas staat er voor aanstaande woensdag ook iets met hoofdletters in mijn agenda. Ik weet nog goed toen ik die datum noteerde, de avond voordat ik begon met mijn afstudeerstage, het leek nog allemaal zo ver weg! Nu is het gewoon al bijna daar en ben ik alles op alles aan het zetten om mijn scriptie op tijd in te leveren.

Vorig jaar las ik rond deze tijd elke dag blogjes van mensen die aan het afstuderen waren en ik kon het me echt niet voorstellen dat je dagenlang eraan zou moeten werken of dat er een kans was dat je het niet zou halen. Als je een beetje een fatsoenlijke student bent haal je dit toch gewoon in één keer? Daar kwam ik de afgelopen periode toch wel even op terug. Je bent van zoveel factoren afhankelijk tijdens je afstudeeropdracht!

Ik heb er voor gekozen om tijdens het afstuderen mee te werken, iets waar ik onwijs veel van heb geleerd en ik nooit anders had willen doen. Ik denk dat je nooit meer zo’n kans krijgt om ervaring op te doen en rond te kijken wat bij je past. Dat ik deze kans heb gekregen heeft mij heel erg geholpen met het bepalen wat ik na mijn afstuderen zou willen gaan doen. Maar goed, daar zijn we nog niet. Want omdat ik heb meegewerkt tijdens mijn stage moet ik nu nog even extra hard knallen om te zorgen dat alles op tijd af is.

In München heb ik een weekend heerlijk kunnen ontspannen, maar de laatste week moest ik echt even alles laten vallen. Vandaar dat er ook helemaal niets verschenen is op mijn blog. Elke dag van acht uur ’s ochtends tot elf uur ’s avonds achter de computer is aardig vermoeiend kan ik je vertellen. Nu zou ik dan eigenlijk ook vol energie de conclusie moeten typen van mijn verslag, maar eerlijk gezegd heb ik daar de energie niet meer voor. Vandaag was ik de eerste die op de afdeling was, en de laatste die weer wegging. De borrels slaan we dus voor nu even over, maar mijn agenda na 7 juni begint al aardig vol te raken. Hopelijk mag ik dan ook snel weer de tijd vinden om te doen waar ik van houd, schrijven over van alles wat er in me op komt.

Liefs, Sophie

Hoe gaat het met jullie? Zijn jullie ook druk?