Lieve papa,

Vandaag is het alweer een halfjaar geleden dat je de strijd moest opgeven. Het is een normale zaterdag, zoals elke zaterdag is sinds 6 maart. Een zaterdag zonder jou langs het hockeyveld. Een zaterdag zonder met jou aan de tafel tijdens het eten. Maar vandaag wordt je nog eens extra gemist. Gewoon omdat het vandaag precies een halfjaar geleden is.

Ze zeggen altijd, time flies when you’re having fun. Maar heus, ook als het verschrikkelijk is gaat de tijd “snel”. Vandaag zullen we een lichtje voor je branden. En hopelijk sta je tóch een beetje langs de lijn bij mijn zusje.

“Nothing ever happens like you imagine it will”

Liefs, Sophie