#15

Ten eerste wil ik jullie graag een vrolijk Pasen wensen! Helaas blik ik terug op een minder fijn Pasen een jaar geleden. Toen de temperatuur wat hoger lag, het zonnetje straalde en dat ik erg verdrietig was. Lees je mee?


21 april 2014

Hoe je niet meer met ons fietste naar opa, oma en oma, hoe je niet meer bij ons zat met de hele familie. We hebben je gemist vandaag. In ieder geval, ik heb je gemist vandaag. Je grapjes, je persoonlijkheid, jij. En nu mis ik je nog steeds enorm, nu ik in mijn bed lig. Ik voel me verschrikkelijk alleen, omdat niemand het over papa heeft gehad vandaag. Soms lijkt het net alsof andere mensen papa alweer vergeten zijn. Pasen zal nooit meer zoals eerder zijn. Hoe jij paaseieren verstopte op de moeilijkste plekken en hoe we samen voetbal keken. Dat moet nu voortaan alleen en zonder jou.

Morgen gaan we kijken naar een mooi plaatsje voor jou op de begraafplaats. We mogen je namelijk binnenkort op komen halen bij het crematorium. Ik mis je zo… Niemand die me troosten kan of er ooit naar vraagt. Samen met mijn verdriet ben ik maar heel alleen. Met een lach en veel klets verstop ik het voor iedereen. Hoe rot ik me voel, nu jij er niet meer bent. Ik zal door gaan met jou woorden “Ik heb er vertrouwen in dat jij het kan, jullie met zijn drieën”.

Lieve pap, ik zal er alles aan proberen te doen om het leven door te laten gaan. Ik hoop dat je het door de vingers ziet als ik weer eens moeilijk doe.

Hopelijk heb jij een fijn Pasen daar in de hemel…

9 comments

  1. Ah sterkte komende dagen meis! Vaak is het goed om terug te denken als je maar niet blijft stilstaan, alles gaat door en je moet zelf ook verder. Maar het is goed om fijne herrinneren te blijven herinneren :)

  2. “Samen met mijn verdriet ben ik heel alleen.” Wat heb je dat mooi verwoord! Het verdriet kan je soms helemaal in zijn bezit nemen, zelfs zonder dat je dat wilt.

    Ik herken het maar al te goed, het feit dat niemand over je papa spreekt/sprak.
    Ook afgelopen Paasdag, heeft niemand een woord gerept over hem. In het begin dacht ik ook dat dat wou zeggen dat ze hem vergeten zijn. Maar nu weet ik beter. Iedereen denkt aan hem, misschien niet meer elke seconde. Het is niet omdat het niet hardop wordt uitgesproken, dat het gemis en zijn afwezigheid niet in iedereen zijn hoofd of hart zit. Op zulke familiemomenten, zal er altijd een lege plaats zijn. Maar we moeten proberen om die lege plaats te vullen met prachtige herinneringen. En als je familie dat niet doet, dan doe je het maar zelf.

    Veel liefs en nog een fijn Pasen gewenst! xxx
    Sarah schreef onlangs …Love comes and goes

  3. Wat heb je dit weer mooi geschreven, Sophie. Ik denk dat het inderdaad niet makkelijk moet zijn als er niet meer over hem gesproken wordt terwijl jij daar wel nood aan hebt. Misschien kan je proberen om zelf wat meer over je papa te vertellen?

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge