Soms lijkt mijn leven net een film. Er komt alleen maar geen einde aan die film. De negativiteit in mijn leven lijkt niet te stoppen. Denk je er weer wat boven op te komen, komt de volgende genadeslag weer om je oren vliegen. Life sucks.

Op dit moment ben ik echt echt ongelukkig. Ik heb geen zin meer om te praten en/of te lachen. Ik heb het gehad met alles wat tegenzit. Zo vaak vraag ik mijzelf: Wat heb ik fout gedaan? Wanneer houdt het op? “Nooit”, zal het antwoord zijn.

De tijd van de ‘goodlife’ lijkt volledig achter me. Alsof mijn jeugd al voorbij is en ik er nu te oud voor ben. Het is oneerlijk soms. Hoe andere mensen het genieten en het jong zijn als normaal beschouwen is soms lastig om te zien. Ze beseffen niet hoe gezegend ze zijn met het leven wat ze leiden nu ze alles nog kunnen en het gezin nog om hen heen hebben.

Ik denk dat ik aan de ene kant ook wel heel erg jaloers ben op al deze mensen, maar ja wie is dat niet die dit heeft meegemaakt? Iedereen wil weer zo gelukkig worden als eerst, al zal het nooit meer zo zijn..

“Jealousy is just love and hate at the same time”