Vandaag is het tijd voor de eerste vernieuwde rubriek van vrijdag op Demooistesteraandehemel. Nieuwsgierig? Lees dan gauw verder!

Vanaf nu komt er elke vrijdag een mooie herinnering van iemand online. Dit artikel kan geschreven worden door mij of iemand anders. Mijn dagboekfragmenten gaan niet weg maar worden nu afgewisseld met andere herinneringen. Variatie is nooit verkeerd!

Vandaag trapt mijn zusje af met een zelf geschreven herinnering van oudjaarsdag.

Fleur (12), is mijn zusje. Op dit moment zit ze in groep 8 van de basisschool. Met humor, kuiltjes in haar wangen, en een iPod in haar hand gaat ze door het leven. Geen instagram foto gaat aan haar voorbij en ook voor de vele selfies via snapchat moet je bij haar zijn haha ;) Hoewel ze eerst erg onzeker was over haar geschreven stuk heeft ze hem uiteindelijk toch gedeeld. Herinneringen zijn van jezelf en deze zijn nooit ‘niet goed genoeg’! Uiteindelijk heeft ze een mooie herinnering getypt (op haar iPod ;)) voor op mijn blog. Ik hoop dat jullie het stukje net zo prachtig vinden als ik!

Oud en Nieuw 2013/2014

“Ik word wakker om 10 uur  in de ochtend. Het is wel handig dat ik laat op sta voor als ik vanavond langer als 12 uur op mag blijven. Als ik aan de ontbijt tafel zit zie ik papa al aan tafel zitten in zijn rolstoel. Als ik even naar hem kijk denk ik meteen aan vorig jaar, toen was alles nog gewoon. De rest in ons huis leek ook nog steeds gewoon: een kerstboom en andere versieringen. Om half drie ’s middags gaan we nog even slapen (dat doen we altijd als het oud en nieuw is). Na een middagje slapen aten we iets lekkers en ik plofte daarna lekker op de bank. Sophie bedacht een idee om foto’s te gaan maken met z’n allen. Dit zou papa’s laatste jaarwisseling (kunnen) zijn. Na een aantal foto’s knippen ging de bel, een vriend van papa kwam vuurwerkpijlen brengen. Ik vond het lief dat er op een dag zoals deze ook nog aan ons word gedacht. Sophie ging op stap, dus om 9 uur gingen de pijlen de lucht al in. Een beetje te vroeg eigenlijk. De wenspijlen waren heel mooi. Papa hielp ons bij het aansteken vanuit zijn rollator. Bij de achterburen hoorden we geluiden zoals: wooow, aaahw, coool & kijk maaam! Dat was leuk om te horen. Het buiten zijn duurden niet zo lang, papa wilde naar binnen dus we gingen allemaal mee. Toen we binnen kwamen mocht ik dan eindelijk de Sjampie opdrinken (dat is kinderchampagne.) Ik maakte nog meer foto’s. Een paar uur later om 12 uur gaven we elkaar een hand en een kus en zeiden we een gelukkig nieuwjaar tegen elkaar. Ik ging om 3 uur weer naar boven, en toen dacht ik: ondanks alles is dit toch nog een leuke oud en nieuw geworden.”

Lijkt het jou leuk om jou fijne, leuke of misschien minder leuke herinnering te delen stuur me dan zeker even een mailtje! Dare to share!