Het reist al bijna twee jaar met mij mee. Het vertelt mijn verhaal en het vertelt wie ik ben en waar ik vandaan kom. Het is klein, voor iedereen te begrijpen en gaat altijd mee. Een minifotoboekje over mijn leven.

Toen de eerste zomer zonder papa toch echt een feit was, wilde ik graag een klein boekje maken wat ik overal mee naar toe zou kunnen nemen. Foto’s vertellen nu eenmaal meer dan 1000 woorden. Ook leek het me fijn om altijd iets bij me te hebben om naar te kijken. Aan het einde van de zomer was het dan eindelijk af en sindsdien gaan we onafscheidelijk op reis.

Zo ging het met mij mee op reis naar Brighton, Bergen, Berlijn, Mallorca, Zandvoort en Parijs. Ook nu ik in Valencia ben zit het weer als een van de eerste dingen in mijn koffer.

In het fotoboekje staan veel foto’s van mij en papa, maar ook van ons gezin. Op elke bladzijde heb ik dan ook een bijpassende Engelse ‘quote’ toegevoegd. Het kleine boekje laat zien hoe ons gezin in elkaar zit, wat wij belangrijk vinden en vooral hoe hecht we eigenlijk wel niet zijn. Het laat zien uit wat voor nest ik kom en wat ik belangrijke dingen vind in het leven. Kortom, het boekje vertelt mijn verhaal.

Voordat jullie denken dat het allemaal heel zweverig is, laat ik jullie wat foto’s zien van wat er zoal in staat. Het zijn namelijk juist de gewone dingen die mij gelukkig maken!

Naast foto’s van vroeger staan er ook veel foto’s van nu in. Zowel met papa als met mama én/of mijn zusje.

Om sommige foto’s moet je toch elke keer weer lachen. Daarom paste deze quote hierboven daar zo onwijs goed bij!

Het boekje sluit af met de foto die één dag voor de sterfdag van papa gemaakt is. Heel heftig voor onbekende, maar wel precies zoals het is/was.

De quotes in het boekje passen helemaal bij de foto en bij mezelf als persoon. Niet mooier, niet heftiger maar precies zoals ik het in mijn ogen heb beleefd.

Liefs, Sophie
Heb jij ook iets wat je altijd meeneemt op reis?