Wonen in ’the middle of nowhere’, hoe is dat?


Leven in the middle of nowhere. Ik denk dat iedereen wel eens ooit ergens is geweest waarbij je dacht dat je in ’the middle of nowhere’ stond. In Nederland gebeurt dat vaak al een paar honderd meter vanaf de grenzen van een dorp. In IJsland was ’the middle of nowhere’ toch een stukje verder weg van alles om je heen. Toen ik aan iedereen liet zien waar ik zou komen te wonen, begonnen ze vaak te lachen, “Ga je dáár wonen!?”. Ik vond het juist avontuurlijk en kon niet wachten om het met mijn eigen ogen te zien. In dit artikel vertel ik jullie hoe ik het heb ervaren om écht helemaal achteraf te wonen voor een aantal maanden.

Alvorens ik een keuze maakte voor mogelijke buitenlandse minors, wilde ik nog even informeren over IJsland. Hier stond namelijk niets over geschreven. Als antwoord kreeg ik: Bifröst is een leuke bestemming als je voor natuur gaat, goede school, wel wat afgelegen. (Leraren kunnen altijd zo heerlijk kort e-mailen). Maar goed, hier had ik nog niks aan want ik wist helemaal niet of dit iets voor mij was. Dat ‘wel wat afgelegen’ bleek niks van gelogen. Vanaf Reykjavik moesten we 1,5 uur, bijna twee uur in de bus zitten. Het landschap veranderde constant en we reden minutenlang door niks anders dan uitgestrekte landschappen. Tot daar dan ineens wat gebouwen opdoemen en iedereen enthousiast werd. Dit zou het moeten zijn!

Bifröst heette de ‘community’ waar ik woonde. De woorden ‘village’ en ’town’ waren niet eens van toepassing op iets wat wij meer een ‘gehucht’ zouden noemen. Op het kaartje hierboven, van IJsland, zie je waar ik mijn maanden in IJsland heb doorgebracht. Als je goed kijkt zie je dat ‘Borganes’ de dichtstbijzijnde ‘stad’ is. Hier was dan ook de supermarkt te vinden. Elke week mochten we één keer de auto lenen om boodschappen te doen. We maakten dan een lijst met alles wat we wilden eten in 1,5 week zodat we zeker de week doorkwamen. Het ontbijt en overige dingen kochten we zelf. Dit systeem ging eigenlijk wel goed, totdat de auto kapot was. Drie weken zonder auto, en dus zonder boodschappen, was een hele uitdaging. Gelukkig hadden we nog wat dingen in de vriezer liggen en was Marion enorm creatief met koken. Er was tevens een soort van dure campingwinkel aanwezig in Bifröst. Maar goed, de normale supermarktprijzen waren al immens hoog, laat staan in het kleine winkeltje op de campus. Dat probeerden we dus zoveel mogelijk te mijden. Het leven in ’the middle of nowhere’ gaat niet altijd over rozen dus haha!

De omgeving waarin ik woonde was dan weer wel zo onwijs gaaf. Vulkanen in de achtertuin en watervallen op loopafstand. Deze foto is gemaakt vanuit de grote vulkaan ‘Grábrók’. Dit was tevens een toeristische trekpleister waar bussen stopten om de toeristen de vulkaan te laten beklimmen. Vanuit de vulkaan had je een mooi uitzicht over de omgeving. Daarbij kun je ook een kleinere vulkaan zien die in principe in onze achtertuin lag. Door de vulkaan was de hele omgeving gevuld met lavastenen en mos. Zo wandelden we ons wat af tussen de velden naar verschillende mooie plekken in de omgeving.

Deze foto, gemaakt vanaf Grábrók vulkaan geeft een goed zicht van de omgeving vóór de campus. (Ik beschouw de vulkaan even als ‘achter de campus’). Links in de hoek zie je een riviertje lopen. Bij die rivier vind je ‘Glanni’ de waterval. Rechts op de foto zie je het meer ‘Hreðavatn’. Daar bekeken we wel eens het noorderlicht en dat was ongeveer een 20 minuten/half uur wandelen.

Glanni in de zomer. We kwamen er in de winter pas achter hoe laag de rivieren staan in de zomer. In de winter was deze waterval dubbel zo indrukwekkend.

Dit noemden de IJslanders ‘het paradijs’. Het water was hier zo onwijs helder dat het zeker de naam eer aan doet. Schijnbaar wordt er hier ook gezwommen in de zomermaanden :)

Verder was er dus ook een meer. In de herfst leek de hele omgeving goud, zo onwijs prachtig! Ik heb nog nooit zo genoten van alle seizoenen.

Dit was in de zomer, op een zonnige dag op weg naar het meer. Het voordeel van IJsland is dat het er nooit écht heet is (rond 20 graden). Hierdoor is het er heel erg groen in de zomer!

En dan de achtertuin. De achtertuin was te bereiken via een ‘off road’ wandelroute. Eerst moet je een berg op waar een bankje stond en een hek met een trapje om er overheen te klimmen. (Zo gaan die dingen gewoon in IJsland). Dat hek had overigens geen zin om de schapen tegen te houden want die liepen gewoon rond bij ons huis.

Achter mij zie je het trapje wat er stond om over het hekje te klimmen. Daarbij zie je ook de kleine vulkaan.

In deze ‘achtertuin’ hadden we ook een waterval lopen!

Als je verder doorloopt, waren achter de kleine vulkaan wilde paarden te vinden. Dat was heel bijzonder, ze waren erg rustig en je kon ze gewoon aaien!

Kortom, wonen in ’the middle of nowhere’ heeft zo zijn voor- en nadelen. Je maakt altijd iets bijzonders mee, hebt altijd wat te doen maar wat betreft boodschappen doen was het wel lastig. Tevens als het huren van een auto trouwens. Dan moesten we met twee personenen met de leenauto naar Borgarnes en dan reed een iemand terug in de huurauto en de andere in de leenauto. Hierdoor waren we al snel 1,5 uur verder alvorens we konden vertrekken. Gelukkig went zoiets al snel en maakt zoiets je ook enorm creatief. Zo zijn we ooit een keer meegegaan met een bus voor vluchtelingen (ja, die zitten hier ook) en zijn we daarna liftend terug moeten komen met wat noodboodschappen waardoor we weer even vooruit konden met eten.

In deze community is een universiteit, een hotel, sportschool en een kinderopvang. Daarbij woonden alleen de studenten van de universiteit en werknemers van het hotel hier.  Ben je benieuwd hoe mijn kamer eruit zag, kijk dan even dit artikel! 

Als je het me zou vragen, zou ik het zo weer overdoen maar niet zonder auto! Die drie weken waren een echte proef op de som, daar langer leven zonder auto zou echt een ramp zijn. Het openbaar vervoer komt namelijk maar 2x per dag langs (als je gelukt hebt). Dus even op en neer met de bus is er niet bij haha!

Liefs, Sophie

Zou jij in ’the middle of nowhere’ kunnen wonen?

3 comments

  1. OOOh klikt voor mij als de hel :o Hier woon ik al in de middle of nowhere dacht ik, maar dat is wel 10 neiger! :o Maar de natuur is wel prachtig :o Maar ik ben een koele kikker, dus doe mij maar liever Spanje ofz! ;)

  2. Wat mooi! Ik zou zeker in de middle of nowhere kunnen wonen en ik hoop ook dat het nog een keer gaat gebeuren :) Of tenminste dichter bij de natuur ergens in een dorpje.

  3. Whow, super gaaf. Mooie foto’s ook! Het lijkt me zo heerlijk om in de the middle of nowhere te wonen. Ik woon nu sinds vorige maand in Noorwegen. Hier is ook niet alles op loopafstand te vinden en dat maakt je zeker creatief.

Laat een antwoord achter aan Sabine Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge