Ik heb eindelijk tijd om een blogje te typen, en wel om de volgende reden: Beste studenten, Vanwege de slechte weersomstandigheden vanmiddag, zullen alle werkgroepen van Methoden B op maandag 11 december vervallen. Wij vinden het niet verantwoord dat jullie de heen- en/of terugreis moeten maken. Dat bracht mij op het idee om een blogje te typen over het verschil tussen winter in IJsland en winter in Nederland. Want, geloof me dat is enorm!

Zelf heb ik in IJsland gezeten tot 6 december (2016) en geloof het of niet. De laatste weken zaten we echt te wachten op de sneeuw. “Hallo, ik ben in IJsland waar is die sneeuw dan!?” Eind september zag ik de eerste sneeuw tijdens een hike en eind oktober viel de eerste sneeuw in IJsland voor mij, dat was dan wel weer enorm vroeg. Maar toch, HET SNEEUWDE! Vooral in het binnenland was een dikke laag gevallen en tijdens het rijden was alles in de omgeving helemaal wit. Toen reed ik ineens voor de eerste keer tijdens een echte sneeuwbui. Dat komt in Nederland niet zo vaak voor.

Helaas bleef de sneeuw maar twee dagen liggen en was daarna alles weer verdwenen en begon het zonnetje weer te schijnen. Zou er dan toch nog sneeuw komen in de maand november?

Nou van die twijfel kwam ik terug toen de wekker ging om 8 uur om naar het college van 8.45u te gaan. Ik checkte instagram en zag een filmpje voorbij komen van Martin, een andere student. Op het filmpje was het donker en was er een heuse sneeuwstorm gaande. ZOU HET HIER ZIJN? Ik sprong meteen uit bed om het rolgordijn omhoog te rollen en toen… toen zag ik niks. Het hele raam zat onder de sneeuw en hierdoor moest ik de raam een stukje openzetten om naar buiten te gluren. Daar raasde de wind en ging de sneeuw alle kanten op. Het was buiten helemaal wit! Snel omkleden en naar buiten! Iets met het motto: bij zijn is meemaken. 

We konden naar school lopen dus met dikke sokken, laarzen, ski-jas, dikke sjaal én een kopje thee zou ik de tocht wel moeten kunnen doorstaan. (lees: 50 meter). Eenmaal in het klaslokaal was de docent er nog niet, zou de les dan niet doorgaan? Nog geen vijf minuten later stond ze daar, vanuit Reykjavik (1,5 uur rijden) en verontschuldigde ze zich dat ze ‘een beetje laat’ was vanwege de storm.

Na de les snel naar huis, eten, omkleden en de sneeuw in! Legging aan, trainingsbroek eroverheen, dikke sokken, ski-jas, sjaal, muts en klaar! Wel even door de voordeur naar buiten, want de achterdeur was volledig ingesneeuwd. Op sommige plekken was de sneeuw zo diep dat je jezelf met een sprong in de sneeuw kon laten vallen. Rollen van bergen was ineens heel gewoon net als het houden van een sneeuwballen gevecht.

En nu, hier in Nederland zwoegend op de fiets door de sneeuw. Waar iedereen zucht, steunt en kreunt bij alleen al het zien van sneeuw en waar heel het land ontregeld is als er alleen al sneeuw voorspeld wordt. Lessen vallen uit omdat de infrastructuur ontregeld is en hierdoor niet iedereen (veilig) naar school kan komen. Misschien komt het ook wel omdat we in Nederland een echt ‘fietsland’ zijn. Dat is namelijk gewoon echt niet te doen als het glad is buiten en alle sneeuw recht in je gezicht komt. Toen ik aan een vriend uit Oostenrijk vroeg hoe zij met sneeuw omgingen zei hij: “Well, in Austria we use to put some salt on icy roads so the ice melts away”. Zo simpel is dat ;-). Nou scheelt het natuurlijk wel of je met het openbaar vervoer moet maar dat is weer een ander verhaal.

Voor nu geniet ik van elke vlok die valt, met name achter het raam (natuurlijk). Maar ook zeker van de knisperende verse sneeuw en het échte wintergevoel. Zouden wij Nederlanders sowieso ook wat meer moeten doen, want je doet er toch niks aan, het valt toch ;-) Dan kan je er maar beter van genieten!

Liefs, Sophie

Ga jij de deur nog uit vandaag?