Het nieuwe jaar, zonder pap deze keer. Het doet opzich best pijn dat ik hier thuis op de bank zit met mam en mijn zusje. Ik wist niet dat mensen je zoveel pijn konden doen en maar niet van ophouden weten. Het voelt alsof iemand je sopt, en ik diegene ben die hapt naar lucht. Ja, happend naar lucht ga ik het nieuwe jaar in.

Ondertussen staat de tv aan. Guus Meeuwis zingt een liedje en ik besluit uit het niets: 2015 wordt een beter jaar.

In 2015 is de tijd daar dat ik papa trots ga maken en ga bewijzen dat ik het kan! Zoals hij zovaak gezegd heeft. Ik kan dit, ik ga er tegen aan. Dit jaar ben ik niet degene die naar adem hapt, niet meer in ieder geval.

Van mam kreeg ik vanavond een accesoire voor op mijn kamer met ‘Carpe diem/Pluk de dag’ erop en ineens wist ik het zeker. 2015 wordt voor mij een beter jaar.

Ik ga alle sprankels vangen om van elke dag een bijzonder mooi bloemetje te maken. Ik ga voor een schitterend boeket zodat ik volgend jaar kan zeggen: Doe mij er nog zo eentje!

Ik hoop dat jullie een fijne avond/nacht hebben gehad! En ik wens jullie ook een beter of even goed nieuwjaar!

Zouden jullie het leuk vinden om een artikel te lezen over mijn oud en nieuw en/of de kadootjes die ik kreeg?

Liefs, Sophie

Be careful, love the people around you and laugh!