Met mijn handen in het haar

2016-06-02-10.56.05-1.jpg.jpeg

Met enorme buikpijn begin ik dit artikel. Jeetje, het voelt echt als een steen in mijn maag. De dag komt steeds dichterbij en stiekem heb ik het daar toch moeilijker mee dan ik dacht. Het liefst zou ik soms gewoon willen huilen in bed. Ik krijg de tijd niet meer bijgebeend, hij gaat te snel!

Pfff, waarom is het morgen alweer zover! Ik vind het vervelend dat de tijd zo snel is gegaan. De laatste week is voorbij gevlogen, mede door de afscheidsdienst die afgelopen woensdag op de agenda stond. Het was onwijs mooi maar ik moest toch heel even slikken bij elke keer dat het woord ‘papa’ genoemd werd. Daarnaast moet ik echt zeggen dat ik de muziek tijdens deze mis echt zo ontzettend mooi vond! Wauw, echt waar!

Maar nu zit ik met mijn handen in het haar en baal ik van mezelf. Mijn projectgroep op school loopt totaal niet en niemand kan me daarmee helpen. Ik ben volgens mij de enige die beseft dat er toch echt een deadline in onze nek loopt te hijgen. Oke, misschien niet de enige maar echt er moet nog zoooooveel gebeuren en iedereen blijft maar uitstellen en ik blijf maar werk van anderen controleren. Echt ongelofelijk weer dit. Want er worden fouten gemaakt waarbij ik twijfel aan hoe deze mensen ooit de rest van de opleiding hebben doorstaan. Nu ben ik ook niet geweldig in spelling en helpt mijn dialect daar niet aan mee. Maar ik (hoop en) denk dat ik wel een aardig woordje kan schrijven zonder 10 fouten in één alinea. Daarbij heb ik trouwens niemand verteld over het overlijden van mijn vader. Ik heb er wel eens problemen mee gehad toen ik het vertelde dus nu verzwijg ik het telkens.  Niet dat dat handig is, want de tijd tikt door en ik wil wel graag dit project met een voldoende afsluiten.  Ik heb dus een beetje paniek in mijn hoofd. Want dit weekend heb ik eigenlijk geen tijd en de to-do list is reuze. Dus eigenlijk moet ik het wel doen, maar eigenlijk ook weer niet, want ik weet dat als ik nu geen rust neem, ik met de tentamens niet meer fit ben.

Daarnaast heb ik nog steeds geen cadeau voor mijn peetoom (tweelingbroer van papa), die dus ook op zaterdag 50 jaar wordt en heb ik niet eens iets voor mama! Dat is echt niks voor mij en ik krijg alleen al buikpijn bij het idee dat ik niks kan geven. Ik vind het echt heel vervelend dat de tijd zo snel gaat en dat ik nog geen idee heb waar ik mama mee kan verrassen. Stiekem kan ik dus gewoon wel huilen dat dit weekend een grote hel gaat worden. Laat de hockeywedstrijd op zondag dan alsjeblieft de winst opleveren zodat er nog iets positiefs overblijft dit weekend! OH én daarnaast het bijzondere artikel voor zondag. Ik hoop echt zo dat jullie het net zo onwijs mooi vinden als ik.

En nu, na dit artikel ga ik snel weer door met school. Want, het moet af. Linksom of rechtsom. Misschien niet vanavond maar in ieder geval voor de deadline.

Liefs, Sophie

P.s. Morgen komt er een extra artikel online omdat het een bijzondere dag is!

 

5 comments

  1. Ahh Sophie, ik vind het zo naar om te lezen dat je met zó veel dingen tegelijk in je hoofd zit. Plus het feit dat jij alle stomme klusjes aan het oplossen bent omdat iedereen in je projectgroep uitstelt. Toen je er de vorige keer over schreef hoopte ik al dat het zou veranderen, maar helaas is dat niet gebeurd. Het enige wat ik kan zeggen is dat ik hoop dat je de aankomende dagen toch nog een beetje rust kan vinden en ‘m niet té erg stresst. Succes met de deadline!
    Ik ga voor je duimen dat je de hockeywedstrijd (aaah mijn hockey liefde bloeit weer op, hihi) wint! Ben ook heel benieuwd naar dat mooie artikel waar je het over hebt. :)
    Nogmaals succes en houd je taai!

  2. Aah wat vervelend, daarom deed ik dus niet graag groepswerken! (En misschien ook omdat ik graag mijn eigen idee doordrijf, maar goed, dat terzijde ;-) ) Echt vervelend als de anderen maar niet in actie schieten en iets afleveren waar je zelf nog alles aan moet aanpassen! Dat ligt waarschijnlijk ook wel een beetje aan ons perfectionisme, maar goed. Ik zou zeggen probeer te focussen op wat het belangrijkste is op dit moment (als je bijvoorbeeld even minder tijd hebt om te bloggen is dat dan maar even zo), en probeer niet té perfectionistisch te zijn, want volgens mij levert al dat extra werk niet altijd heel veel meer punten op… En uiteindelijk moet je maar gewoon slagen ;-) Heel veel succes ermee en ik hoop dat je toch ook nog wat kan genieten van je weekend!

  3. Ah meid wat een hoop dingen heb je in je hoofd! Kan goed begrijpen dat dat niet helemaal fijn is. Tijdens mijn studies zorgde ik er altijd voor dat ik papers ed in elkaar zette, duidelijke afspraken maken ed. Ik wilde altijd de controle anders werd ik gek van al die mensen die niks deden haha. Veel succes!

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge