Lief dagboek #48 – Drukte na de storm

2016-06-26-05.33.32-1.jpg.jpeg

Schade na de storm, het is een drukke tijd geweest de afgelopen dagen. Dacht ik afgelopen maandag nog dat ik het eindelijk wat rustiger zou krijgen, was daar vanaf donderdagavond niks meer van waar.

Lief dagboek,

Het was donderdagavond en ik was aan het werk bij de Albert Heijn. Iets na 21.00u was ik eindelijk klaar en kon ik naar huis. Zodra de magazijndeur open ging om naar buiten te gaan begon het ineens te stormen. We besloten de deur gauw weer dicht te doen en zijn toen naar boven gerend. (Voor de duidelijkheid: boven bevind zich de kantine, het kantoor, etc. en er zijn bovendien ook woningen boven de winkel). Daar zagen we al snel enorme hagelstenen naar beneden komen vallen. Het was echt een oorverdovend lawaai, al die stenen die op het dak vielen én de vele bliksemschichten die te zien waren. Met de deur open stonden de managers te kijken naar het geweld. Het platte dak van de Albert Heijn leek wel een pingpong tafel want de hagelstenen ketste net zo hard weer van het dak, als dat ze er op vielen. De storm leek echt niet op te houden.

Mam zou mij op komen halen met de auto dus ik had al snel mijn moeder aan de telefoon. Ook thuis was er de angst dat er niks meer van het huis over zou blijven. Het lawaai van die klappen was zo desastreus! Ik hoorde het lawaai ook gewoon heel hard door de telefoon. Gelukkig kon ik mijn moeder enigszins geruststellen en hingen we op om te wachten wat het weer zou doen.

Iedereen was verwonderd over de grootte van de hagelstenen! Toen het hagelen was gestopt durfde een iemand een stap buiten de deur te zetten om een hagelsteen op te rapen en vast te houden.

ClqHIP_WkAAgxi1
Zoals je ziet was die al enorm groot en er waren nog veel meer grotere hagelstenen gevallen. Toen het was gestopt met hagelen ging iedereen de straat op om te kijken hoe het met de auto was. Je kan natuurlijk al raden dat er geen een auto was zonder schade. Enorme deuken in de auto of zelfs enorme barsten in het glas. Ik belde meteen mama op en vroeg naar de situatie thuis. Mam was enorm bang en wist niet wat de situatie was. Het eerste wat ik zei was: heb je de auto binnenstaan!? Dat was gelukkig het geval. Daarna vroeg ik of het glas boven de overkapping nog heel was. Dat was wan weer niet het geval. Als laatste vroeg ik of papa’s beeld nog heel was, dat was gelukkig ook zo. Ik zei dat ik zou bellen wanneer het veilig genoeg leek om mij te komen halen.

Mam kon helaas niet tot de Albert Heijn komen met de auto want er waren straten ondergelopen. Er was dus maar een optie; ik moest door het natuurgeweld. Al rennend heb ik een paar honderd meter afgelegd door enorm veel takken, bladeren en andere puinhoop en toen kon ik dan eindelijk in de auto naar huis. Onderweg reden er auto’s zonder achterruit en met enorme schade. Het was allemaal zo onwerkelijk wat er was gebeurt. Toen we langs een nieuwe wijk reden was al te zien dat er vele dakpannen de storm niet hadden overleefd, net als enkele (hele dikke) bomen. Thuis hebben we snel een blik op ons dak geworpen en zagen we al verschillende kapotte dakpannen liggen. We hebben een rondje om het huis gedaan en zagen ook dat de lichtstraat boven onze overkapping in gruzelementen lag. Snel eventjes wat foto’s gemaakt en naar binnen. De angst zat er echt nog heel goed in. We waren zo bang dat er een nieuwe storm zou komen die avond.

Eigenlijk had ik donderdagavond een feestje waar ik na het werk heen zou gaan. Toen ik belde dat ik niet zou komen door de schade van de storm en de angst van een nieuwe storm zei de jarige dat er bij hun (maar een paar kilometer verderop) alleen wat wind was geweest en dat ze nog steeds buiten zaten. Echt onbegrijpelijk!? De hele avond hebben we vol ongeloof in de woonkamer gezeten. Ook kwam er nog een iemand uit de buurt langs om te checken hoe het met ons ging. Dat is echt zo ontzettend lief! Daarnaast hebben ook verschillende mensen gebeld hoe het bij ons was met de schade. We besloten rond 12 uur maar naar bed te gaan en af te wachten wat er zou gebeuren.

’s Ochtends ging de wekker al vroeg en ging ik direct naar buiten om de schade te fotograferen voor de verzekering, tenminste we hopen wel dat we hiervoor verzekerd zijn!

3-P1000043
En ja, zoals we al dachten waren er vele dakpannen helemaal kapot. Die moesten dus zo snel mogelijk vervangen worden omdat er anders een grote kans is op lekkages. Ook was de lichtstraat helemaal kapot, al hadden we dat die avond van te voren ook al gezien. Maar naast de dakpannen en de lichtstraat was er ook veel schade bij de tuin.

1-P1000047
Zo is er een mega hagelsteen in onze heg belandt en zit er nu een enorm gat.

2-P1000090
En uhm, ja dit is nog maar een klein deel van het gras in onze achtertuin. Er zitten enorm diepe kraters in het gras! Laten we het positief houden, want stel: je gaat golfen in onze tuin, je bent bijna al verzekerd van een hole-in-one ;-)

Gelukkig hebben wij geen schade met directe gevolgen voor ons ‘woon comfort’, als ik dat zo kan noemen. Dat in tegenstelling tot mijn opa en oma en tante en oom die in een woonboerderij wonen. Zij stuurden om half 8 ’s ochtends al een appje of er alsjeblieft hulp kon komen. Door de storm was er enorme schade ontstaan aan de woonboerderij. Dakpannen eraf, ruiten kapot, auto’s beschadigd en aangezien zij een grote plak grond hebben zijn ook bomen tegen de vlakte gegaan en zitten er vele gaten in het dak van de schuur. Kortom: Chaos! Want alles blijft lekken zolang het niet droog blijft. Helaas konden wij niet komen helpen omdat er een dakdekker zou komen die dag, alleen wisten we niet wanneer. Al vroeg hadden wij gebeld naar het bedrijf waar papa heeft gewerkt en zij regelden al snel een dakdekker. Dus dankzij papa hadden wij vrijdag, aan het einde van de middag, een gerestaureerd dak. Nog niet alle pannen zijn vervangen en er is nog een hoop werk te verrichten, maar we zitten in ieder geval droog. Dat is het belangrijkste op dit moment.

Overal reden busjes rond van dakbedekkingsbedrijven, restauratiebedrijven en nog veel meer van dat soort zzp’ers. Het is de afgelopen dagen zo druk geweest op de daken. Ik ben vrijdag naar opa en oma gegaan om te kijken naar de schade, op zoek te gaan naar dakpannen (voor ons huis) en om te helpen. Bij opa en oma was namelijk de stroom ook nog uitgevallen door de storm. Uiteindelijk ben ik ook nog even langs mijn andere oma gereden en daar heb ik ook foto’s gemaakt van de schade en zijn we de scherven van de glazen aanbouw op gaan ruimen. Bovendien stond daar een deel onder water en hebben we zoveel mogelijk water proberen naar buiten te werken. In de middag heb ik thuis nog gesjouwd met dakpannen (wat was het heet!), heb ik nog wat aan de tuin gedaan en heb ik mijn oom en tante nog geholpen door even wat te halen in het dorp.

Het was zo gek om door het dorp te rijden op vrijdag. Op 80km wegen reden mensen 50km/u en door het dorp ging het ook allemaal enorm rustig. Iedereen keek om zich heen naar de schade die was aangericht door de storm. Het was zo apart om te zien al die kapotte huizen. Het leek wel alsof er oorlog was geweest. Er waren zoveel mensen op het dak om te restaureren en de cohesie was goed te voelen. Iedereen was op de een of andere manier wel getroffen.

Zo ook de volgende morgen op zaterdag, toen ik moest werken bij de Albert Heijn en iedereen wat lekkers kwam halen voor de mannen op het dak. Gelukkig zitten wij droog, nu opa en oma en mijn oom en tante nog maar daar zullen nog wel weken in gaan zitten voordat de schade daar is opgelost.

En zo was het spontaan toch nog heel druk en dat terwijl ik nog voor twee tentamens moet leren. Laten we hopen dat ze toch goed gaan deze week! Ik heb er in ieder geval weer een ervaring bij voor het leven en hoop dit niet meer mee te maken! Op zulke momenten missen we papa natuurlijk extra, dit zijn mannen dingen, het vervangen van dakpannen en het fysiek helpen bij andere in de buurt en de familie. Ik besef dan ook extra wat voor sterke mama ik heb dat ze de reparaties voor ons huis zelfstandig heeft geregeld.

Liefs, Sophie
Heb jij last gehad van de storm?

12 comments

  1. Ik vind dit zo bizar om te lezen. Bij ons is er alleen heel veel regen gevallen maar verder helemaal niks. Wel ook veel wind natuurlijk. Waar ik woon lijken we er altijd goed vanaf te komen bij dit soort natuurgeweld (even afkloppen).

    Ik hoop dat alles ondertussen weer een beetje normaal is bij je!
    Lara schreef onlangs …Wat vinden meisjes?

  2. Jeetje wat naar om mee te maken! Je weet niet wat je moet verwachten in zo’n situatie, want de natuur heeft zijn eigen wil. Want die hagelstenen ZO groot, wie had dat gedacht dat dat kon gebeuren? Gelukkig maken jullie het allemaal goed en is er alleen ‘maar’ schade. Je zou maar buiten hebben gelopen en zo’n hagelsteen op je hoofd hebben gehad o.i.d.!
    Maaike schreef onlangs …Weekly Journal #79 – Avondje stappen & nieuwe shirtjes

  3. Jeetje wat heftig! Ik heb dit helemaal niet zo heftig gedacht! Je schrikt je rot. Ik ben wel altijd al bang voor harde en onverwachte geluiden.

  4. Wij wonen niet zo ver van jou, maar zoals je ziet.. Bij diegene waar jij eigenlijk een verjaardag van had, daar had het ook niet echt lelijk gedaan. Zo was het bij ons ook, echt bizar eigenlijk. Gelukkig zijn er geen gewonden gevallen en is het alleen materiële schade.. Al is dat net zo min leuk.. Succes ermee, ik hoop dat het bij jullie allemaal snel verholpen is.
    Kaylee Joosten schreef onlangs …Even een update

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge