Lief dagboek #17 – Onzeker zijn

wpid-2015-11-01-11.48.53-1.jpg.jpeg
Vandaag moet ik iets kwijt wat me eigenlijk al zolang ik me kan herinneren bij mij hoort. Waar ik nooit zonder kan maar waar ik wel dolgraag ooit zonder zou willen. Ik vind het nu ook wel doodeng om hierover te schrijven op mijn blog. Zoveel mensen kunnen dit lezen en dat maakt het toch wel weer stiekem een beetje eng!

Lief dagboek,

Ik kan maar beter met de deur in huis vallen. Ik ben een enorm onzeker persoon. Het is niet dat ik een eeuwige twijfellaar ben en onzeker ben wat betreft het maken van keuzes. Meer het persoonlijke aspect van onzeker zijn speelt bij mij.

Zo kan ik uren bedenken wat mensen van mij vinden, ben ik wel leuk genoeg? Vragen mensen zich ooit af van waar houdt Sophie zich op dit moment mee bezig? Denken mensen positief over mij? Heb ik wel een goede indruk  achtergelaten? Praat ik niet te veel? Lach ik niet te hard? Zijn mijn kleren wel leuk genoeg? Op deze manier kan ik nog duizenden vragen stellen. Dat doe ik ook, elke dag weer opnieuw. Ik ben continu bezig met de mening van anderen.

Als ik kleren aan het passen ben dan denk ik altijd eerst wat de rest er van zou vinden als ik dit zou dragen voordat ik bedenk of ik het zelf mooi vind. Ook als ik in de metro zit of gewoon over straat loop zie ik overal knappe mensen. Een egale huid, haren die mooi zitten, met schitterende make-up of zelfs met amper make-up op. Zelf verdwijn ik dan het liefst in het meubilair of wat dan ook. Daar zit ik dan met een huid die niet echt egaal te noemen is, haren die echt nooit fatsoenlijk zitten wanneer ik de deur uit ga en mijn hoofd die overuren maakt waarom ik niet toch wat anders had aangetrokken. Zodra ik in een grote groep ben wordt ik daar nog meer onzeker over aangezien ik eigenlijk in heel veel personen toch altijd wel iets heel erg moois zie, al zijn het haar haren, haar bril of haar kledingstijl.

Ook als iemand successen bereikt vergelijk mezelf automatisch met diegene, superstom natuurlijk, dat weet ik zelf ook maar toch doe ik het… Waarom hij/zij wel en ik niet? Wat doe ik verkeerd!? Hetzelfde geldt als iemand stopt met mij te volgen op welk kanaal dan ook. Zal ik dan maar helemaal stoppen met mijn blog zodat ik me hier niet meer druk over hoef te maken? Ook als ik iets moet organiseren. Op dat moment vraag ik wel duizend keer of het wel leuk genoeg is aangezien ik zo bang ben dat het tegen valt. Kortom, ik blijf enorm onzeker in alles wat ik doe.

Mocht jij ook zo zijn, je bent in ieder geval niet alleen. En nu ga ik zo dit bericht inplannen en vind ik het doodeng wat mensen hierover denken, over mij denken en nog veel meer. Zal ik het dan toch maar niet online zetten?

Liefs, Sophie

Hoe ga jij om met onzekerheid?

P.s. Jullie complimenten onder artikelen, foto’s, etc. Doen mij dan ook wel altijd zoveel goeds! Dat geeft heel stiekem toch wel een boost met zelfvertrouwen (voor een mini tijdje haha). Het liedje van deze week, ‘Hailee Steinfeld – Love myself’, staat hier lekker pal tegenover. Hij zit gewoon al de hele dag in mijn hoofd, oeps!

17 comments

  1. Dit is wel iets te herkenbaar ja. Ik kon vroeger bij álles twijfelen wat ik deed: ben ik wel leuk genoeg om mee te praten? Zie ik er niet stom uit vandaag? Hoe kan mijn vriendje (ex) me nou in vredesnaam leuk vinden?

    Om die reden heb ik mezelf jarenlang weggecijferd en is dat eigenlijk compleet misgegaan. Het heeft even (eh jaren…) geduurd, maar gelukkig heb ik geleerd dat ik het waard ben om van te houden en dat ik goed ben zoals ik ben. Al blijft het nog steeds wel een valkuil.

    Ook jij bent mooi zoals je bent Sophie, neem dat maar van me aan. En ik denk ook wel dat de tijd je dat zal leren. Vind het heel knap dat je dit open-boekje hebt gedaan!

  2. Heel herkenbaar! Wees vooral trots op jezelf en de dingen die je doet. Je bent een super mooie meid, hoe stoer is het dat je dit zo open durft te vertellen?

  3. Hee soof!

    Het is voor jou helemaal niet nodig om zo onzeker te zijn. Ik vind juist dat jij mega mooi haar hebt, en een super leuke lach! Je kletst veel, maar dat kan ik (als mede-kletskous) alleen maar heel erg waarderen! Jij bent echt een knappe meid, en je kledingstijl vind ik ook hartstikke leuk, je ziet er echt altijd leuk uit! Don’t be insecure, be YOU! (omdat ik, en vele anderen, jou hartstikke leuk vinden!) :)

    Veel liefs,
    Linda

  4. Toen ik voor de eerste keer je blog bezocht en je foto in de zijbalk zag, dacht ik: ‘Wauw, wat een knappe en stralende meid!’ Nu heeft iedereen natuurlijk zijn/haar onzekerheden, maar toch verbaast dit blogje me daarom een beetje ;) Met een beetje onzekerheid is niks mis, het houdt je scherp en met beide voeten op de grond, maar het is echt zonde als dat gevoel gaat overheersen, zeker als het nergens voor nodig is. Ik denk dat het ook een soort proces is; ik weet bijvoorbeeld beter wat ik wil en waar ik sta dan pakweg vijf jaar geleden. Ik heb me jarenlang vergeleken met studiegenootjes die betere punten hadden, toffe stages liepen of een enorme vriendenkring hadden. Toen ik meer mijn eigen ding ging doen, keek wat ík leuk vond en hoeveel mazzel ik had met de mensen om me heen, was het makkelijker om ‘schijt te hebben’ aan de rest. Die onzekerheid zit er bij mij ook zeker nog wel, maar is door eigen doelen op te stellen en me meer op mezelf te focussen wel veel minder geworden :) En – dit is zowel spijtig als een opluchting – je zult het nooit voor iedereen goed kunnen doen. Er kunnen ook honderden redenen zijn waarom iemand je blog niet meer volgt – ik heb bijvoorbeeld begin 2015 bijna alles uit Bloglovin verwijderd omdat ik me een paar maanden op mijn studie wilde focussen – en waar jij onzeker wordt door mooie dingen aan anderen, worden zij dat ongetwijfeld ook door mooie dingen aan jou. Niet te veel piekeren dus ;)
    Sylvia schreef onlangs …Blogleesvoer #21

  5. Ik denk dat onzekerheid ook veel te maken heeft met je leeftijd. Als je ouder wordt (lees: zoals ik een oude taart haha), leer je dingen loslaten en maakt het je echt niets uit wat anderen van je denken. Uiterlijk is dan ook helemaal niet zo belangrijk en je zult merken dat ook jij je dit gaat realiseren. Probeer gewoon op jezelf te vertrouwen, je te kleden aan te trekken waar jij je goed in voelt en je make up/haar te doen zoals jij fijn vindt. Alleen dan zul jij je zelfverzekerd voelen: als je dit uitstraalt, zullengte mensen het ook geloven. Zekerheid moet vanuit jezelf komen zonder dat je altijd maar bevestiging van andere mensen moet krijgen. Als je altijd maar naar bevestiging zoekt, zul je nooit gelukkig met jezelf zijn. X

  6. Ik herken het helemaal, vooral van toen ik wat jonger was. Toen ik net aan mijn opleiding begon kon ik ook uren nadenken en balen van mijn kledingkeuzes bijvoorbeeld. Nog steeds ben ik onzeker, maar er komen wel steeds meer zekere momentjes bij en dat is fijn! Mooi geschreven weer Sophie.
    Simone schreef onlangs …Diary – oktober #4

  7. Wat moeilijk als je echt zo onzeker bent over zoveel dingen! Ik denk echt ook hoe ouder we worden hoe minder we naar anderen kijken maar meer naar onszelf. Sommige dingen hebben echt tijd nodig!

  8. Wauw wat heb je dit mooi verwoord! Ik heb precies dezelfde gedachtes de hele tijd door. Als ik ergens ben geweest dan denk ik altijd, vonden ze me wel leuk? was ik niet een beetje raar? praatte ik teveel of te weinig? Grrr zo irritant. Ik had het vroeger ook met mijn blog zoals jij aangeeft als iemand je ontvolgd, ik krijg daar gelukkig steeds minder last van. Eerst vergeleek ik mijzelf ook heel erg met anderen en dat wordt gelukkig minder! Maar meid jij bent ook echt niet alleen! Waarschijnlijk heeft de gene met wie je praat dezelfde gedachtes over zichzelf!

  9. Echt, als ik iemand altijd al een knap meisje vind, dan ben jij het wel! Je bent écht mooi, een natural beauty. Waarschijnlijk komt dit nu geforceerd over, maar ik denk dat echt als ik jou foto’s voorbij zie komen hoor! ;) Ik snap heeel goed dat je af en toe onzeker bent, maar ik kan nooit de enige zijn die dit ooit tegen je heeft gezegd, haha ;) Je hebt dit stuk mooi geschreven trouwens!

  10. Ik moet eerlijk zeggen dat je blogpost best wel een beetje herkenbaar is, want ik heb er ook wel last van. Toch merk ik dat de jaren ervoor zorgen dat het langzaam wordt en ik me berust in het feit dat ik niet op alle vlakken net zo goed kan zijn als ik zelf wil. Je hebt zoveel prachtige punten; focus je daarop!

  11. Wat heb je het prachtig verwoord! Ik heb door de jaren heen ook geleerd (net als wat Deisy zegt) om het meer los te laten. Het onzekere is wat meer naar de achtergrond, maar kan ook wel eens om de hoek kijken. Maar ik houd mij niet meer bezig wat andere van mij vinden!

  12. Mooi verwoord, het is heel erg herkenbaar! Mijn onzekerheid is niet meer zo sterk aanwezig als toen ik zestien was, maar het is er nog wel vaak. Om gek van te worden af en toe. Ik vind mezelf er stom uit zien en vraag mezelf continue dingen af. “Ben ik wel leuk genoeg?” “Wat als ik het niet kan?” “Wat als het niet lukt?” etcetera. Ook ik vergelijk mijn successen de hele tijd met die van een ander. Ik vergelijk eigenlijk alles met een ander, ook al weet ik dat het een slecht idee is. Gelukkig kan mijn vriend, met wie ik al vijf jaar samen ben, me hier vaak doorheen slepen, ook al zal het altijd op de achtergrond blijven.

    Wie weet wat de tijd ons brengt. Geniet in ieder geval, dan komt het vast en zeker goed.

  13. Wat mooi verwoord. Ik merk zelf dat ik de afgelopen jaren echt een stuk minder onzeker ben geworden. Waarschijnlijk omdat ik ouder ben geworden en er een beetje overheen ben gevoeld. Of dat het me vooral minder kan boeien wat anderen ergens van vinden. Ik draag dingen waar ik me prettig in voel, doe wat ik fijn vind en geniet van mijn leven. Kunnen mensen in mijn omgeving zich daar niet in vinden? Jammer dan, dat is toch echt hun probleem en niet het mijne.

  14. Dit klinkt eigenlijk precies als mij zelf… er gaat geen dag voorbij of ik heb 10 van die vragen in mijn hoofd gehad als ‘zit mijn haar wel goed’, ‘wat vinden ze eigenlijk van mij’, ‘had ik dat maar anders gezegd’ of ‘had ik maar iets anders aangetrokken’. Doodmoe word ik er eigenlijk van, maar ik kan het op de een of andere manier ook niet zo snel stoppen.
    Maaike schreef onlangs …Weekly Journal #59 – Walibi Fright Nights, club sandwich & gloednieuwe aankoop

Laat een antwoord achter aan Maaike Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge