Oh wat vind ik het toch heerlijk om op de zondagavond dit artikel te typen! Fijn mijn gedachtes op een rijtje zetten door middel van dit artikel. Het voelt gewoon nét als een echt dagboek. Ik ben dolblij dat ik deze rubriek ben gestart, voor mij een uitlaatklep voor alles. Ook vandaag heb ik jullie weer genoeg te vertellen dus op naar mijn dagboekverhaal van deze week!

Wonder boven wonder ben ik nog steeds een gelukkig mens… Ik durf het bijna niet te typen! Ik voel me enorm ‘happy’ en het gaat op recht goed met alles. Ik heb zelfs mijn zieke gevoel van woensdag tot zaterdag overwonnen. Ik ben gewoon naar stage gegaan, heb mijn kamer opgeruimd en gepoetst en ben gewoon gaan werken zaterdag. Jup, ik ben soms zo’n persoon die soms iets meer rust moet nemen. Maar goed, toen ik vrijdag dan ook om half 10 ’s avonds al als een blok in slaap viel en pas de volgende ochtend om 8 uur wakker werd wist ik dat ik het nodig had. Even bijkomen van alle drukke dagen.

Op dit moment heb ik eigenlijk geen moment rust. Ik vlieg van hot naar her en stilzitten komt er alleen van als ik ’s avonds in mijn bedje naar de tv kijk of een blogje typ. Van maandag tot woensdag werk ik mee met HEMA, op donderdag heb ik een dagje vrij waarbij ik eigenlijk aan mijn stage verslag zou moeten werken maar waar ik vaak boodschappen doe, uitgebreid kook, de boel even opruim en werk aan mijn blog. Vrijdag ben ik weer op kantoor waar ik ook verder werk aan mijn stage onderzoek. Vrijdag avond reis ik weer terug naar huis om vervolgens op zaterdag te werken bij de Albert Heijn, ’s avonds een feestje of wat anders zorgt ervoor dat ik na middernacht in bed lig. Zondags gaat de wekker hopeloos af voor een rondje hardlopen en een frisse douche. Daarna is het tijd om de koffer te pakken en ga ik graag nog even op visite bij opa en oma of oma. Daarna eet ik thuis nog even mee en vertrek ik weer richting Amstelveen. (Vandaag heb ik dan de hele middag in de stad rondgelopen, maar dat is ook mega vermoeiend). Zoals je kunt lezen is mijn week enorm druk!

Hoe ik het allemaal bij kan houden weet ik zelf ook niet, maar ik blijf mijn leven geweldig leuk vinden op dit moment. Mijn blog heb ik weer voor 90% op de rails, stage is top en ik heb fijne plannen voor de komende weken. Toch bedacht ik me ineens dat ik het eens wat minder druk moet plannen. Want hé, voor je het weet ren ik mezelf maar eens voorbij. Deze week ga ik dan ook lekker op tijd naar bed! Ik heb er nu al zin in.

Nu we het toch over rennen hebben: Ik zit er trouwens over na te denken om toch maar te sporten dit half jaar. Nu ik al vanaf juni niets meer doe aan sport merk ik toch wel dat het resultaat langzaam zichtbaar wordt aan mijn lichaam. Aangezien ik één maat verandering wel weer genoeg vind voor dit half jaar wil ik dolgraag weer even lekker mijn energie kwijt kunnen tijdens het sporten. Ik ben écht geen sportschool type gezien ik het haat als ik mijn warmte niet kwijt kan. Het liefst sport ik buiten, al heb ik geen idee wat ik dan zoal zou kunnen doen aangezien de omgeving niet echt ruimte bied voor een hardloopsessie (lees: ontelbaar veel stoplichten, trams en fietsers). Ben nog even aan het denken dus wat de mogelijkheden zijn.

Liefs, Sophie

Liedje van deze week: Omi – Hula Hoop,  omdat hij vrolijk is én omdat het tijd is om weer te gaan sporten. Oh en stiekem ook een beetje ‘Guus Meeuwis – Dankjewel‘, omdat ik zo dankbaar ben voor alles om me heen!

Hoe zorg jij ervoor dat jij een rust momentje hebt in de week?