Hoe gaat het met mij?

Afgelopen maandag startte het nieuwe en laatste blok van mijn tweede jaar en ik had redelijk wat om van bij te komen dit weekend. Vandaar dat er afgelopen maandag geen artikel online stond op mijn blog. Vandaag wil ik een blogpost wijden aan hoe het nu met mij gaat. Ben jij benieuwd lees dan gauw verder!

Het is elke keer weer lastig wat ik op deze vraag moet antwoorden. Waar ik voor dit alles altijd antwoord gaf op de korte termijn doe ik dat nu op de lange termijn. Eerst beantwoordde ik die vraag met hetgeen wat op dat moment invloed had op mijn emoties. Had ik net een goed cijfer gehaald op school dan ging het goed, was er iets gebeurt waardoor ik verdrietig was dan ging het slecht. Ik dacht niet eens verder na over de vraag voordat ik mijn vader verloor.

De eerste paar weken werd ik echt gek van de vraag “Hoe gaat het met je?”. Weet ik veel hoe het met mij gaat!? Ik voelde me goed, ik zat goed in mijn vel maar ik was wel mijn vader verloren. Goed was dus niet een goede weerspiegeling van mijn leven, maar om het nu slecht te noemen? Het ging met mij persoonlijk namelijk alles behalve slecht. Het was gewoon slecht dat ik mijn vader was verloren en hem voor goed moest missen. Maarja, is dat een antwoord op de vraag hoe het met mij gaat? Zo is het antwoord: “het gaat” ontstaan.

Ik ben gaan denken op de lange termijn. Hoe vaak zie ik deze persoon die dit aan mij vraagt? Spreek ik deze persoon vaak dan kan ik best op korte termijn antwoorden. Spreek ik deze persoon amper dan antwoord ik op de lange termijn. Ik antwoord deze vraag echt nooit met goed. Dan denken ze vast dat ik pap alweer vergeten ben, stijgen de verwachtingen en lijkt het alsof ik mijn leven weer op de rit heb. Dat is dus duidelijk niet het geval. Maar hoe gaat het dan nu écht met mij?

Ik blijf op dit moment hangen in een lange sleur van vermoeidheid en me niet lekker voelen. Ik zit niet lekker in mijn vel waarmee ik bedoel dat mijn lichaam niet doet wat mijn hoofd graag wil. Op de een of andere manier lukt het gewoon niet. Ook kan ik niet goed eten, na een grote maaltijd voel ik me altijd ellendig net als na het eten van iets met chocolade. Een ander soort ritme staat voor de deur op dit moment en ik zie dat helemaal niet zitten. Ik wil niet rustig aan doen, zo iemand ben ik niet. Er zijn op elk moment van de dag zoveel dingen te doen! Iedereen doet nog veel meer dan mij, ik moet toch minstens een groot deel kunnen doen!? Mijn hoofd maakt overuren en daardoor voelt het voor mij alsof ik het heel druk heb. Daarbij komt dus ook het feit dat ik niet alles kan doen wat ik wil doen. Weinig eten, je niet goed voelen, stress, veel denken en willen presteren terwijl het niet kan is niet de beste combinatie. Je kunt dus wel zeggen dat ik in een dipje zit. Gelukkig gaat het tijdens het bloggen niet om presteren/concurreren en ben ik eigen baas op mijn plekje op het wereld wijde web. Bloggen is op dit moment echt iets waar ik me aan vast klamp. Iets waar er geen torenhoge verwachtingen zijn, waar ik mijn ei kwijt kan en als het even mee zit ook nog geweldig leuke en lieve berichten ontvang. (Win-win-win situatie!)

Aangezien het dus al een tijdje slechter gaat met mij op fysiek gebied kwam het als geroepen toen ik een mailtje van Dagmar ontving over het feit dat ik bij het yoga-event aanwezig mocht zijn! Zou yoga helpen voor minder stress en om mezelf beter in mijn vel te laten zitten!? Op vrijdag vertrok ik dan ook met heel veel zin naar Amsterdam. Toen ik ondertussen nog even langs school ging om wat in te leveren werd ik toch wel zenuwachtig. Vooral nadat ik op twitter las dat er nog meer ‘bekende’ bloggers zouden gaan. Wat moet ik doen?! De stress schoot weer door mijn hoofd. Ik kende al deze bloggers wel, maar kende zij mij ook? Nee, vast niet want mijn blog is zo klein?! Oh nee, hoe stel ik mezelf voor? Ik wil niet meteen zielig zijn als ik vertel dat ik over het verlies van mijn papa blog. Uiteindelijk stelde mijn vriend me gerust dat het ook maar gewoon mensen zijn en dat ik niet meer kon zijn dan mezelf. Ooooooh ja, vergeten… ;)

Processed with VSCOcam with t1 preset
Foto door: Charlotte

Toen ik eenmaal binnen was (veel te vroeg, maar hé door mijn ervaringen in Berlijn nam ik maar het zekere van het onzekere) vielen alle zenuwen weg. Ik werd hartelijk verwelkomt door lieve Dagmar en Charlotte. De reden van het event dat door uitgeverij Kosmos werd georganiseerd was de presentatie van maar liefst twee boeken, ‘Transformatieve yoga’ en ‘Yoga geeft ruimte’. Ik kleedde mij om en keek vol verwondering naar de mooie ruimte waar ik dadelijk yoga-les zou krijgen. Het was echt een prachtige lichte ruimte voor yoga-lessen. De yoga school, Sai Mithra, zit in Amsterdam Oost. Langzaamaan kwamen er steeds meer bloggers binnen. Zowel bekende als onbekende. Het was zo leuk om een echt persoon te zien en te horen die je alleen maar kent van stukjes die ze schrijven! Gedurende het event vond ik mijn plek bij Dagmar, Anne, Kimberly, Ingeborg, Emilia en Justine. Ik voelde me nog steeds geweldig dat ik gewoon deze kans had gekregen.

Tijdens het event werden er twee soorten yoga lessen gegeven door de schrijfsters. Transformatieve yoga en yin yoga. De eerste les werd gegeven door Ganga Hoogendoorn en Willemke Stilma, de schrijfsters van het boek ‘Transformatieve yoga’. Het werd me maar weer eens duidelijk dat ik toch écht een stijve hark ben tijdens de oefeningen (haha oeps) maar gelukkig was ik niet de enige. Daarna volgde een les yin yoga van Skadi van Paasschen. Op dit moment trekt yin yoga me nog het meeste aan. Na deze tweede les voelde ik me namelijk echt heerlijk ontspannen! Al kan dat ook komen door de fijne stem van Skadi! Het boek wat ze heeft geschreven, ‘Yoga geeft ruimte’, ligt al op mijn nachtkastje, klaar om gelezen te worden (en uitgevoerd natuurlijk)!

Nadat ik glunderend thuis kwam met een goed gevulde goodiebag en een superleuke ervaring waarbij ik superlieve bloggers mocht ontmoeten kwam het onverwachte. Ik heb het hele weekend gewoon kunnen eten zonder last te hebben en ik heb zelfs op zondag weer op het middenveld kunnen spelen tijdens de hockeywedstrijd! Dit kon ik lange tijd niet omdat mijn lichaam dit niet aan kon. Ik heb dit weekend dan ook écht genoten dat ik weer eens een chocolade koekje kon eten zonder veel pijn en een hele avond op de bank! Om een beter oordeel te kunnen geven of yoga mij gaat helpen (met het feit dat ik vast zit in mijn eigen lichaam) ga ik eerst de boeken nog eens goed bestuderen en zelfstandig aan yoga oefeningen doen. Zodra ik merk dat het voor mij werkt zien jullie dit zeker terug op mijn blog!

Ik wil Dagmar dan ook heel erg bedanken voor deze kans! Ik heb er in ieder geval op vrijdag én tot maandag van kunnen genieten! Ik had mijn oude ik weer heel even terug!

Liefs, Sophie

Hoe gaat het nu eigenlijk met jou?

22 comments

  1. Oh wat ontzettend fijn dat het je heeft geholpen. Ik snap dat het voor jou moeilijk is om te zeggen dat het goed gaat met je vader in je hoofd, maar je vader had ook niets liever gewild dan dat je door gaat! Ik hoop dat yoga je kan helpen bij het vastzitten in je eigen lichaam en hoop het ook snel terug te lezen op je blog :) Kies maar eens voor jezelf! Liefs
    Esther schreef onlangs …Picture a day #8 – Lunchen, baaldag en braderie!

  2. ah wat leuk dat je naar een event kon en wat fijn dat je zo goed werd ontvangen dat is altijd hele erg fijn! fijn om te lezen dat je kon eten zonder pijn te hebben. ben benieuwd wat je van de boeken en yoga uiteindelijk gaat vinden!

  3. Fijn dat yoga je zoveel goeds doet, ik hoop echt dat je uit je dipje komt maar kan mij wel heel goed voorstellen dat je dit hebt. Je hoeft ook niet snel eruit te komen alles met zijn tijd Sophie, kleine stapjes zijn immers ook stapjes en kunnen zelfs voor grote veranderingen zorgen. Het yoga evenement zag er gezellig uit en kan mij goed voorstellen dat je zenuwachtig was, maar nergens voor nodig bleek gelukkig achteraf! Liefs Sabrina

  4. Ah, wat fijn om te horen dat vrijdag je zo veel goed heeft gedaan meis. Moest wel lachen om dat stukje waarin je zegt dat je zo zenuwachtig was. Zo erg was het toch niet? We zijn inderdaad allemaal ‘maar’ mensen! hihi. Ik hoop dat je nog meer moois uit yoga kan halen. Ohhh en.. Voor je het weet ben je ook geen stijve hark meer! <3

  5. Wat een prachtig blogje heb je geschreven zeg! Zo fijn ook om te lezen dat vrijdag je echt heeft geholpen en je in het weekend ook weer gewoon kon eten en zelfs hebt gehockeyd in het middenveld, toppertje ben je!! Ik vond de yin yoga trouwens ook heel fijn, het boek ligt ook al op mijn nachtkastje hihi!

  6. Wauw wat ben ik onwijs trots op je, zo fijn dat het erna zoveel beter is gegaan <3 En die zenuwen mag je voortaan naar mij sturen, nergens voor nodig topper. Hoop je gauw weer te zien, was onwijs gezellig en je hebt een hart van goud. Ben zo dankbaar dat we elkaar hebben leren kennen dankzij het bloggen, je doet het super <3 Tot snel, veel liefs Xxx

  7. Ik snap hoe lastig het is om te antwoorden op de vraag: ‘Hoe gaat het met je?’. Wat vervelend dat je in een dipje zat/zit. Fijn dat je het weekend lekker normaal hebt kunnen eten en je goed in je vel zat. Het yoga event klinkt erg leuk, hopelijk gaat yoga je helpen!
    Liefs, Iris

  8. Wauw wat fijn dat dat yoga evenement je zo heeft geholpen. Ik vind het heel slim om niet goed te zeggen op die vraag. Op die manier weten mensen dat je erg nog steeds heel erg mee zit. Ik hoop dat yoga je kan helpen zodat het fysiek toch echt beter gaat :)

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge