Echte liefde eindigt nooit

1-P1110735

Als ik ergens bewondering voor heb dan is het wel voor de relatie tussen mijn ouders. Ze hebben hun hele tijd samen lief en leed gedeeld en zijn ondanks alles van elkaar blijven houden. Tot het eind en wat mij betreft nu nog steeds. Vandaag even geen ‘Things that made me happy’, het is geen gewone zondag vandaag. Vandaag zouden mijn ouders namelijk 24 jaar getrouwd zijn.

Vandaag verhuis ik de laatste spulletjes over van het ‘zonnige zuiden’ naar Amstelveen. Samen met mama en mijn zusje ga ik richting de hoofdstad. Een beetje vreemd voelt het en vooral dubbel om het allemaal zonder papa te doen. Wat zou papa er van vinden dat ik nu een half jaar in Amsterdam stage ga lopen? Wat zou papa vinden van mijn kamer? Ik kan zo nog duizend vragen meer bedenken die ik aan hem zou willen stellen.

Het doet pijn deze dag, pijn om nu een hoofdrolspeler te zijn op het verkeerde toneel. Deze dag draait nu volledig om mij en ik vind het enorm lastig. Het is niet mijn dag, het is papa en mama’s dag. Papa hoorde bij deze dag, niet dat we vaak iets speciaals gingen doen maar toch. Vaak gingen we uiteten op de 30e augustus of papa verraste mama met een mooie bos bloemen wanneer hij thuis kwam van werk. Nu is er niks, behalve werk aan de winkel om alles over te verhuizen van auto naar kamer en van kamer naar de goede plek.

Mama heeft ondanks de moeilijke dag toch nog een etentje geregeld voor ’s avonds. Ik kijk er stiekem een beetje tegenop omdat het zonder papa extra confronterend is. Ook kijk ik er naar uit om nog eenmaal te genieten met mam en mijn zusje om deze zomer af te sluiten. Een dubbel gevoel dus.

Nu ik dit zo typ luister ik weer naar de muziek van papa’s afscheid. Mijn liedje, ‘Leave a light on for you’, staat op en de tranen komen langzaam op. Verdorie pap, ik mis je en mama jou waarschijnlijk nog meer.  Ik durf te wedden dat iedereen het vergeten is, de trouwdag van pap en mam. Ik bedoel, waarom zouden andere mensen dat nog onthouden als het er ‘in hun ogen’ toch niet meer toe doet?

Voor mij voelt het weer als een messensteek, confrontatie in het kwadraat, voor mama wil ik het niet eens weten. Normaal gesproken heb ik altijd wel iets bedacht voor een ‘speciale’ dag. Nu heb ik niets. Ik baal dat ik niets kon verzinnen, ik baal dat papa’s plek nu meer leeg is dan ooit aangezien de vorige bloemen het na twee weken hadden begeven. Vorig jaar kocht mama zelf de prachtige rode rozen en zet ze ze bij papa’s plekje neer. Nu staat er niks, de plek is nog kaal. Ik ga er vanuit dat mama maandag de bloemen gaat halen. Als ik had geweten dat er niks stond had ik ze zelf gehaald, 24 prachtige rozen. Nu heb ik niks en ik heb het er heel lang echt moeilijk mee gehad dat ik er op een of andere manier niet voor mama kan zijn met iets wat past bij die dag. Tijdens mijn werk op zaterdag bedacht ik me dat ik voor deze ene keer er gewoon zou zijn en mijn liefde en bewondering voor mama maar eens uitspreek.

Mam, ik ben trots op je dat je het gezin zo draaiende kan houden, alle verplichtingen afgaat en je altijd zo sterk voor doet bij iedereen. Ik houd van wie je bent, bewonder wat je allemaal doet en zie je als een voorbeeld. Het zorgen voor papa, het beste met hem voor hebben tot de laatste minuten. Je moet het maar kunnen. Je gaf je sociale leven op, je werk en alles daaromheen om voor papa te zorgen, 24/7. Dat noem ik nog eens echt liefde. Ik zou niet eens twijfelen of jullie ooit uit elkaar zouden gaan, jullie zijn voor altijd.

Zo snel mogelijk staat papa’s plekje er weer mooi bij, in bloei. Ik weet het zeker. Jullie liefde gaat tot de mooiste sterren en weer terug. Zowel nu als morgen en over 10 jaar nog steeds. Maandag staan er vast en zeker 24 prachtige rozen. Voor elk jaar van jullie huwelijk één want echte liefde eindigt nooit.
Liefs, Sophie

15 comments

  1. Wat heb je dit onwijs mooi omschreven. 24 jaar geleden deden je ouders elkaar een belofte. Daar hebben ze zich dik aan gehouden en daar mag je heel trots op zijn. Het kan simpel en logisch overkomen dat je je daar aan houdt, maar het is makkelijker om te vluchten in die tegenspoed. Wat een sterke en dappere ouders heb jij. Net als jij en je zusje, overigens. Ik kan begrijpen dat het extra lastig is als deze dag dit keer om jou draait. Maar ik weet zeker dat je vader trots op je is. Jullie zijn deze dag niet vergeten en dat is het belangrijkste. Sterkte vandaag en succes met dr verhuizing. Ik denk aan je. Liefs,

  2. Een extra dikke knuffel. Mooi omschreven, ik heb er een krop van in mijn keel. Moeilijk zijn dit soort momenten en het wordt er jammer genoeg niet beter op….

  3. Wat een onwijs mooi en goed artikel! Ik snap dat het allemaal erg lastig is, maar volgens mij hebben jullie zo’n mooie band met elkaar dat het allemaal goed komt. Veel plezier met t etentje! X

  4. Heel erg knap van je moeder inderdaad. Jeetje, wat een lastige tijd voor jullie :(. Ik snap best dat je je een beetje schuldig voelt vandaag. Maar probeer het als een nieuwe stap te zien, wie weet laat dat je wat beter voelen? Heel veel sterkte in ieder geval.

  5. Heel mooi geschreven weer Sophie. Mooi dat je zo trots op je mama bent en ik denk dat dit uitspreken haar het meeste plezier van al doet op een dag als vandaag. Veel sterkte en geniet van jullie etentje samen!

  6. Wat heb je dit ontzettend mooi beschreven Sophie. Ik weet zeker dat je moeder zo enorm trots is om jou naast zich te hebben staan; wat vind ik het knap hoe je hiermee dealt en hoe je voor je moeder en zusje zorgt. Take care meisje, tijdens al deze momenten.. X

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

CommentLuv badge